حکومت رضا خان بدون توجه به ساختار های سنتی و شیوه معیشت و شاکله ذهنی مردم، نظامی را طرح ریزی کرد که نتیجه آن فقر و بدبختی بیشتر برای مردم بلوچستان شد و نماد حکومت رضا خان در منطقه بلوچستان چیزی جز نظامی گری و ایجاد جو خفقان و وحشت نبود.

به گزارش خبرنگار سیاسی عصر هامون، روی کارآمدن رضا خان در ایران و تأسیس سلسله پهلوی آثار مشخص و نمایانی در ایران به بار آورد که با نگاهی دقیق و موشکافانه می‌توان مصادیق خیانت و وابسته بودن رضاخان به انگلیس را نشان داد.
با این وجود عده‌ای با وارونه نشان دادن تاریخ و پنهان سازی برخی از واقعیت‌ها سعی در مثبت نشان دادن آثار سلطنت رضاخان پهلوی دارند و تأسیس این سلسه‌ی پادشاهی را منشاء اثرات مثبت در راه مدرن و یکپارچه شدن ایران می‌دانند.
پایگاه خبری عصر هامون در قسمت اول گزارش خیانت رضا شاه به مردم سیستان و بلوچستان از واگذاری دشت ناامید سیستان که از عوامل خشکسالی سیستان در این سال هاست به افغانستان توسط رضا پهلوی نوشت.
در قسمت دوم این گزارش سیر تحولات رخ داده از زمان روی کار آمدن رضاخان در ایران و خیانت های وی در بلوچستان تا هماهنگی با منافع آمریکا و انگلستان در این منطقه را می خوانید:
حکومت رضا خان اول بار با هیبت و هیئت نظامی واد منطقه بلوچستان شد. همان طور که در خاطر انسان ها اولین برخورد بسیار مهم بوده و طبعا به خاطر و یادها نیز می ماند؛ نوع ورود (نظامی) عوامل حکومت رضا خان نیز در خاطر بلوچ ها ماندگار مانده است.
رضا خان به دنبال تثبیت و استقرار حکومت خود در بلوچستان، اقدام به پایه گذاری نظم نوین و ساختار جدید نمود. نظم نوین با تاکید بر نیروی نظامی و نظام اداری مدرن، در پی به وجود آوردن ساختارهای جدید در بعد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بود. این اقدامات حکومت خوشایند مردم نبود، مردمی که طی سالیان متمادی و قرن ها با مناسبات و ساختار اجتماعی سنتی خود، خو گرفته بودند، هنگام روبرو شدن با این وضع ، مجبور به واکنش شدند چون موجودیت و هویت خود را د رخطر می دیدند، حکومت هم برای مقابله با این واکنش ها، از نیروی نظامی و قدرت عریان استفاده می کرد.
همین برخورد ها و تضادها باعث به وجود آمدن ذهنیت منفی و به نوعی گارد گرفتن در برابر حکومت جدید شد و این ذهنیت همچنان ادمه دارد.
با ورود نیروهای رضا خان و ایجاد ساختار های مدرن و دیوانسالاری و سیاست های رضا خان در برابر عشایر (تخته قاپو کردن)، نظام اقتصادی و منابع درآمد مردم به هم ریخت. توجه به دامداری و کشاورزی که مهم ترین منابع در آمد مردم استان بود، وجود نداشت و به همین دلیل باعث فقر بیشتر و بدتر شدن اوضاع اقتصادی مردم منطقه گردید.
در بعد اجتماعی نیز، نظام طایفه ای دستخوش تحول و تطاول گردید . رضا خان با برقراری ارتباط با سران طوایف و دادن امتیازات و ختیارات به آن ها، به نوعی سعی در آرام نگه داشتن سران طوایف داشت و آن جایی که با سیاست های حکومت همراه نمی شدند و مخالفت می ورزیدند، با شدیدترین وضع مجازات می شدند و حتی دستگیر و به قتل می رسیدند. به این ترتیب مناسبات اجتماعی و طایفه ای نیز، تغییر پیدا کرد.
در واقع حکومت رضا خان، بسیاری از مناسبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی حاکم بر منطقه بلوچستان را با استفاده از نیروی نظامی و دیوانسالاری مدرن تغییر داد و نظم سنتی و کارآمد موجود راه به چالش کشید و بدون توجه به ساختار های سنتی و شیوه معیشت و شاکله ذهنی مردم، نظامی را طرح ریزی کرد که نتیجه آن فقر و بدبختی بیشتر مردم گردید. بنابر این نماد حکومت رضا خان در منطقه بلوچستان چیزی جز نظامی گری و ایجاد جو خفقان و وحشت نبود.
در مقایسه با این رویکرد، با پیروزی انقلاب اسلامی ما شاهد تحولات مثبتی در منطقه بلوچستان بودیم. انقلاب اسلامی با رویکرد توجه به مستضعفین و محرومین و دفاع از حق مظلومان و مبارزه با ظلم و ستم ما به پیروزی رسید و با همین مبنا وارد منطقه بلوچستان گردید.متولیان حکومت جمهوری اسلامی در حال وارد منطقه شد که نشانه های فقر و عدم توسعه یافتگی، از چهره منطقه هویدا بود. نهادهایی چون جهاد سازندگی، کمیته امداد امام خمینی(ره) و سایر نهاد های حکومت ، هم و غم خویش را سازندگی و کاهش محرومیت استان و کمک به مردم منطقه، قرار داده و فعالیت جهاد گونه و مخلصانه را به همت خویش ساختند.
در یک مقایسه کلی و مختصر ، شاخص های توسعه (صنعت، اقتصاد، آموزش و پرورش و فرهنگ و...) نسبت به قبل و بعد از انقلاب، سیر صعودی و رشد قابل ملاحظه و به گونه ای غیر قابل مقایسه، را نشان می دهد و حکایت از این دارد که با پیروزی انقلاب اسلامی و ورود نیروهای حکومت، با تمام کاستی ها و کمبود ها و فراز و فرودها، مسیر پیشرفت و توسعه و آبادانی استان ادامه دارد.
انتهای پیام/9031