اقای رئیس جمهور شما برای ترس دختران اصفهانی نا آرامید و دختران سراوانی برای نا امنی، شما آرام باشید چرا که در شهر من نا امنی است.

به گزارش سرویس اجتماعی عصر هامون به نقل از شستون، چند روز پیش در تلویزیون دیدم که خاطرتان نا آرام است و گفتید
تا دستگیری مجرمان نا آرام هستید خوشحال شدم آخر فکر می کردم برای نا امنی های سراوان نا آرام هستید و تا دستگیری مجرمان حوادث تروریستی اخیر سراوان آرام نمی نشینید اما وقتی شنیدم که منظورتان ماجرای اسید پاشی و ترس در دل دختران اصفهانی است راستش با این حرفتان دلم گرفت. اخر ما هم نا آرامیم، ما هم از ناامنی دلمان می لرزد و وقتی پدر و مادرمان پچ پچ کنان حرف از گروه های جیش الظلم می زنند که به راحتی وارد مرز سرزمینم می شوند تا برادر و پدرانمان را شهید کنند دلمان می لرزد و از تاریکی شب برای رهایی بغض خودمان استفاده می کنیم.
اقای رئیس جمهور چند وقتی است که قلب های کوچک دخترکان سراوانی سخت می تپید وقتی صدای انفجار را در گوشه های شهر می شنوند. و آنان نیز مانند دخترکان اصفهانی می ترسند.
راستی من و شما با هم نا آرامیم، من برای نا امنی شهرم، و شما برای اسید پاشی بر روی ۵ دختر
خوشا بحالشان که قلب رئیس جمهورمان برای ترس دختران اصفهانی به درد آمده، خوشابحالشان
ای کاش من نیز اصفهانی بودم.
اخر اینجا سیستان و بلوچستان است و ما در کمترین امکانات زندگی می کنیم ما کودکان سراوانی دلمان جایی می خواهد برای بازی، می گویند اسمش شهر بازی است البته اگر درست گفته باشم.
در فیلم ها و سریالها دیده ام که پدران و مادران تهرانی دست های کودکانشان را می گیرند و برای بازی به آنجا می برند. خیلی جای قشنگی است ای کاش یکبار به آنجا می رفتم.
ما کودکان سراوان نا ارامیم زیرا دلمان توجه مسئولین را می خواهد راستی شنیده اید که کودکان روستای دهک ما سرگرمی و بازی های جدیدی را بلد شده اند بازی هایی که کودکان تهرانی حتی اسم این بازی ها را نمی دانند. آنها بجای بازی در شهر بازی ها هر روز بر سر قنات می روند و وقتی در صف جمع آوری اب می ایستند تازه فرصت می کنند تا دوستان خود را ببینند و با انها صحبت کنند. آری این بازی جدیدی است که هر روز تکرار می شود.
اقای رئیس جمهور شما برای ترس دختران اصفهانی نا آرامید و من برای نا امنی، من نا آرامم چرا که وقتی صدهایی را می شنوم که می گویند صدای بمب است می ترسم، مادرم می گفت اینها بمب صوتی هستند اما صدایش قلب کوچکم را سخت لرزاند. آخر ما در سراوان هرز چندگاهی خبر های ناخوشی را می شنویم گاهی خبر از گرونگیری می دهند و گاهی خبر از شهادت، می گفتند دشمنان می خواسته اند به خاک ما بیایند اما مردم این دیار نگذاشته بودند و یار محمد درزاده را شهید کرده بودند. اری من می ترسم و قلبم نا آرام است.
اما شما آرام باشید چرا که در شهر من نا آرامی است. قلب من وهزاران دختر سراوان می لرزد. پس آرام باشید.
م. گودرزی
انتهای پیام/9031