تاریخ انتشار :چهارشنبه ۷ آبان ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۱۹
آیا شایسته نبود برای بازشناسی و بازنمایی برجستگی های فرهنگ و تمدن ایرانیان که مهر ارجمندی و شایستگی از یک نهاد بین المللی را دریافت کرده در قد و قواره خودش و رساندن پیام مردم شهر سوخته به ایران و جهان برنامه ریزی می شد؟
کاسه خوراکی را یا در حد خودت و یا در حد همسایه ات آماده کن/جشنواره بین المللی ثبت جهانی در شهر سوخته برای نوروز 94 برنامه ریزی شود
کاسه خوراکی را یا در حد خودت و یا در حد همسایه ات آماده کن/جشنواره بین المللی ثبت جهانی در شهر سوخته برای نوروز 94 برنامه ریزی شود
به گزارش سرویس اجتماعی عصر هامون به نقل از اوشیدا، مدیریت زمان پنداری تازه و به روز شده از دریافتی کهن و بسیار دور در زندگی آدمهاست بویژه از جایی که با خرد همگانی برای زندگی در یک جغرافیا همراه گردید، پندار خدای زمان در ایران باستان و سوگند به زمان در آخرین گفتار خداوند هستی ها در قران مجید نشانه یی ارجمند برای رویکرد جدی به یک راز برجسته در زندگانی مردمان گیتی است.نیاکان ما که با خرد و دانایی روان تاریخی خویش را با توحید و یگانگی در هستی بی انتها پیوند زده اند، به نوشته ی کتاب تاریخ سیستان "تابود بر آن طریقت بودند که آدم (ع) آورده بود و جانها پاکیزه می کردند به نماز"؛ به منزلت پایش زمان رسیده بودند و سپید مویان و بخردان کهن سال برای نیامدگان این گفتار نیک را به یادگار گذاشته اند که "هر کس امروز را فردا کند زمانه بر او کینه پیدا کند " به دیده ی دانایان و بخردان سرزمین مان هر روز و در هر زمان بایسته است کار و نقشی شایسته اش انجام شود و اگر دیده و اجرا نشود پی آمدش کینه و دشمنی زمان است، زمانی که به فرمندیش،خداوند سوگند خورده.
این پیش درآمد کوتاه یادآوری گفتاری نیک و کهن زاد یست که کاربردش زمینی ،ولی هستی از آسمان توحید برگرفته است .
موضوع یادآوری زمان و فرصتی بود که در ثبت جهانی شهر سوخته برای کشورمان در نگاهی فراگیر و استانمان در دیدگاهی ویژه پدیدار شد، بدون برنامه و برداشت درست و شایسته از دستمان خارج شد.مگر نه این است که این زمان در سال فقط یکبار در برابر کشورمان چهره نشان می دهد و برای استان سیستان و بلوچستان هم چشم اندازی به این زودی ها در پیش روی دیده نمی شود.پس چرا این رویداد و جایگاه شایسته اش به نیکی در مراسم ثبت جهانی شهر سوخته دیده نشد؟نگاهی گذرا به پیشینه ی این مراسم در ایران نشان می دهد که در ارج گذاری و بهره برداری ملی و بین المللی ریاست جمهور هم در این نشست ها حاضر می شده است
بنابراین :
آیا شایسته نبود برای بازشناسی و بازنمایی برجستگی های فرهنگ و تمدن ایرانیان که مهر ارجمندی و شایستگی از یک نهاد بین المللی را دریافت کرده در قد و قواره ی خودش و رساندن پیام مردم شهر سوخته به ایران و جهان برنامه ریزی می شد؟
آیا امکان اجرای یک برنامه شایسته در خود شهر سوخته با حضور رسانه های شناخته شده ی ملی و بین المللی امکان پذیر نبود؟
آیا روا نبود که از برگزاری مراسمی با سخنان تکراری و برای خویش با بازآفرینی شاخصه های جهانی شهر سوخته برای مخاطبین ملی و بین المللی فراز های خرد و دانایی سرزمینمان را به دنیا نشان می دادیم ؟
آیا نمی شد با دعوت از نمایندگان باور های فراگیر بودایی،زرتشتی، مسیحی، یهود..در شهر سوخته به دنیا یادآور شویم که شهر سوخته کهن ترین نشان و نماد وجود باور های گوناگون در یک جغرافیا را داشته است؟
آیا برنامه ریزی برای حضور نمایندگان فرهنگی قاره های شناخته شده امروزی در شهر سوخته برای بیان و یادآوری جهانی این مهم که شهر سوخته راوی دیرین کهن ترین پیوندهای فرهنگی و تاریخی انسان هاست،کاری دشوار بود؟
آیا دعوت از نمایندگان فعلی تمدنهای کهن حوزه های سند،کشمیر، ورارودان،میان رودان و آناتولی برای حضور در شهر سوخته برای ایرانیان و انیرانیان پیامی در بر نداشت؟
آیا شایسته نبود در فرهنگ و تمدنی که زن به منزلت رهبری و مدیریت رسیده و هم اینک نیز چادر زن به عنوان میار و پناهگاه در میان مردم باوری ارجمند شمرده می شود با دعوت از بانوان برجسته ی ایرانی و خارجی این منزلت را به رخ جهانیان بکشیم؟
آیا خیلی سخت بود که برای بازتاب جلوه هایی از نوآوریها و آفرینشگریهای ایرانیان در روشنای تاریخ ،نگاهی ویژه به اصحاب رسانه در رویه های ملی و بین المللی انجام می شد؟
آیا......
آنچه که در این مراسم پیش پا افتاده و بی رونق روی داد ،در رده ی نخست گذر ساده از کنار شکوه و ارجمندی های فرهنگی و تاریخی سرزمینمان بود و در رده ی دوم ندیده گرفتن شور و برانگیختگی مردم منطقه بود که آگاه و باورمند به ریشه های دور و نزدیک هویت تاریخی و فرهنگی خویش،تا پایان ایستاده مراسم را پی گرفتند.
جناب استاندار این نوشتار بیشتر،روی سخن با شما دارد که آشنا به راز واژه و گفتار های نیک در پیوندهای مردمان هستید و از سامان در باور و اندیشه بهره می برید و نگاهی نیز به داوری بی رحمانه ی آمدگان و نیامدگان سرزمین مان دارد.بیاد آورید که یک روز پیش در نشست هم اندیشی شهرستان زابل بیان کردید که جهانی بیندیشیم و ایرانی عمل کنیم،چرا در این مراسم عمل نکردید؟جناب استاندار گفتاری از پیر خردمند سیستان بیادگار مانده که کاسه (خوراکی)را یا در حد خودت و یا در حد همسایه ات آماده کن ؛ این مراسم در حد شما بود یا در حد تاریخ و فرهنگ جهانی این سرزمین؟
جناب استاندار در روزگاری که نیروهای اهریمنی و خریداری شده ارتجاع نفتی منطقه،چهره ی ایرانی ترین مردمان را که سنت های نیک میار و پناه را پاس می دارند با کشتن آموزگاری و هتک حرمت آموزگاری دیگر که میهمان و در پناه آنها بوده، آلوده و دگرگون کرده اند،آیا شایسته نبود با برگزاری برنامه ریزی شده این مراسم چهره ی فرهنگی ، علمی و تبارمندیهای استانمان را در نگاه ملی و بین المللی برجسته می کردیم؟بگذریم چون گذشت.
جناب آقای استاندار به نیکی می دانید که توسعه و فرهنگ همزادانی توامانند ،چشم اندازهای توسعه شما برای استانمان تحسین برانگیزند اما بر این خواست پای می فشاریم که کم توجهی به فرهنگ خشکی نمودن روغن بادام در گفتار مولوی بزرگ است و باز بر این خواست پای می فشاریم که آنچه ایرانیان را در گذر تاریخ ماندنی و شاداب نگه داشته میراث فرهنگی است،میراث فرهنگی،تنها و تنها محور همگرایی و پیوندهای ناگسستنی ایرانی مردمان با خویش و با دیگران بوده و هست.
پیشنهاد می شود برای نوروز ۹۴ از هم اکنون برای برگزاری جشنواره بین المللی ثبت جهانی در شهر سوخته برنامه ریزی شود، با توجه به توان نهفته ی شهرستان زابل کارگروه مدیریت اجرایی آن در فرمانداری ویژه و در پیوند ی سر راست با دفتر جناب آقای استاندار شکل بگیرد.
در این جشنواره ی بزرگ از روسای جمهور حوزه های فرهنکی و تاریخی ایران (افغانستان،پاکستان،تاجیکستان،آذربایجان و...) و یا دست کم معاونت هایشان به همراه نمایندگان فرهنگی قاره های نو و حوزه های تمدنهای کهن بشری دعوت شود که میهمان سیستان و بلوچستان و اقوام و باشندگان دیگر ایرانی با حضور زنده ی رسانه ملی و نمایندگان رسانه های ملی و بین المللی در شهر سوخته باشند. انشالله.
 
علیرضا خسروی-کارشناس میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری زابل
 
انتهای پیام/9031 https://www.asrehamoon.ir/vdcdzj09.yt0zz6a22y.html
نام شما
آدرس ايميل شما

آقایانی که حتی به ذهنشان نمی رسد خبرنگاران استان را دعوت کنند و رسانه ها را برای پوشش این واقعه مهم به شهر سوخته ببرند آیا فکر می کنید گنجایش اینهمه پیشنهاد را دارند؟