یادش بخیر روزهایی که کانون گرم خانواده ها تنورش داغ داغ بود، روزهایی که بیشترین ساعات آن مختص اعضای خانواده و درددل کردن افراد باهم سپری می شد.
تاریخ انتشار :شنبه ۲۹ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۰۰
یادش بخیر روزهایی که کانون گرم خانواده ها تنورش داغ داغ بود، روزهایی که بیشترین ساعات آن مختص اعضای خانواده و درددل کردن افراد باهم سپری می شد، زمانی که تنها دغدغه خانم خانه محیطی آرام وشاد ورسیدگی به نیازهای همسروفرزندش بود و تنها دغدغه مرد فراهم کردن لقمه نانی حلال وتلاش به همسرش برای کانون گرم خانه ، وقت هایی که بازی های کودکانه کلی نشاط و تحرک داشت، روابط ها سالم و دوست داشتنی بود و مردم هر شب را در مهمانی ها دورهم سپری می کردند. گذشت آن روزهایی که سن استفاده از کامپیوتر معادل با سن قانونی بود، این روزها کودکان از همان ماههای ابتدای ورودشان به دنیا، از طریق موسیقی و نورهای رنگانگ موبایل و تبلت خود را سرگرم می کنند ودیگر اسباب بازی جایگاهی در میان بازی هایشان ندارد . الان از شب تا صبح که گوشی تلفن بالای سرمان است ؛ هر بار که از این دنده به آن دنده می‌غلتیم، نگاه ها به سمتش خیره می ماند.در طول شبانه روز فرقی نمی کند درخیابان مشغول قدم زدن باشیم یا سرکلاس، اداره، مطب هنگام ویزیت بیمار یا در مجلس نمایندگان و... به نوعی خود را وابسته موبایل کرده ایم.
این روزها که مدت زیادی از معرفی نرم افزارها وبرنامه های شبکه های اجتماعی به نام واتسآپ، وایبر و اینستاگرام نمی گذرد، استفاده از آنها به‌خوبی توانسته ،جا پای خود را در کانون خانواده ها خصوصا بین جوانان محکم کند ونه تنها مسبب فاصله احساسی زیاد بین فرزندان ووالدین شد بلکه توانست شکاف های عمیقی بین روابط زناشویی ایجادکند. وجود چنین نرم افزارهایی منجر به این شده که خانواده‌ها از هم دور شوند هرچنددر ظاهر ممکن است خانواده‌ها دور هم جمع باشند، اما در همان جمع نیز افراد خانواده هرکدام به نوعی سرگرم گوشی وتبلت خود هستند وکمترتوجهی به یکدیگر دارند.
این پدیده باعث شد که وقتی جوان و نوجوان یا زن و مرد رابطه های خوب و مناسب خانوادگی را از دست می دهند، وقتی برای حرف زدن و درد دل کردن جایی یا کسی را پیدا نمی کنند، و از بیان و مطرح کردن برخی از حقایق و مشکلاتشان به خانواده خود خجالت می کشند، وقتی زن و شوهری خواه ناخواه از نیازهای یکدیگر در دنیای واقعی، غافل می شوند؛ وقتی کمتر با یکدیگر صحبت می کنند، مجبور می شوند برای حل مشکلات خود به دوستان مجازی پناه ببرند به نحوی که اگر در طی یک ساعت چند دقیقه راصرف گذراندن در این نرم افزارها نکند انگار چیز مهمی را گم کرده است. زیرا فقط درآنجاست که می تواند حرف بزند و آنجاست که تحویلش می گیرند نه اینکه تحقیرش کنند. تازه هر وقت که دلش هم صحبتی بخواهدافراد ناشناس زیادی او را همراهی خواهند کرد.
اگر گذرتان به دادگاه های خانواده یا مراکز مشاوره افتاده باشد،خانواده های زیادی را می بینید که پشیمان هستند از اینکه این نرم افزارها را وارد کانون گرم وپرمحبت خانواده خود کردند وخودشان باعث شدند جوانانشان در مردابی که دشمن برایشان پهن کرده است، غوطه ور شوند.
گرفتن ماهی از آب همیشه تازگی خود را حفظ میکند، پس بیایید تا دیر نشده اهداف شوم دشمن را که متزلزل کردن خانواده ها نمونه ای از آن است را برملا کنیم وخانواده خود را از شر این محیط ناامن نجات دهیم.
نجمه خسرو پرست
انتهای پیام/9031*
https://www.asrehamoon.ir/vdceee8p.jh8fei9bbj.html
asrehamoon.ir/vdceee8p.jh8fei9bbj.html
