غزه همچنان در بین آتش و خون میسوزد و اسرائیل در سکوت و تحریف رسانههای جهان، به جنایات خود علیه مردم مظلوم فلسطین ادامه میدهد. مدتی است در عراق هم شاهد جنایات گروه تکفیری داعش هستیم که بسیاری از مردم شیعه و سنی عراق را به خاک و خون کشیدند.
به گزارش سرویس سیاسی عصر هامون، از رصد اتفاقات این نکته بدست میآید که چنین جریانهایی هیچوقت به یک نقطه خاص محدود نمیشوند و سعی خواهند نمود دایره جنایات خود را به سایر کشورها بکشانند. حضور داعش در سوریه، عراق و زمزمههای حضور آنها در اردن و عربستان دلیلی بر همین نکته است. داعش به خود اجازه داده که حتی ایران را تهدید کند. این در واقع بدان معناست که آنها سعی دارند سطح فعالیتهای عقیدتی-نظامی خود را گسترش دهند. هر چند که خیالشان خام است و با دروغ پردازیهای رسانه ای در تلاش برای بزرگ جلوه دادن خود هستند. تمام کسانی که متاسفانه با نام اسلام و به بهانه دلسوزی برای اسلام، در جبهه تکفیریها قرار گرفتهاند(چه رسانهای و چه دادن فتوا و. . .) هماکنون در برابر جنایات صهیونیستها علیه مسلمانان سکوت کرده و به لانه خزیدهاند. چرا؟ جواب روشن است. کسی که داعش را خارج از طرح غرب در منطقه ببیند در واقع تسلطی به اوضاع و احوال زمان ندارد، طبیعتا تحلیل سطحی ارائه خواهد داد. سکوت حامیان داعش در برابر جنایات اسرائیلیها دال بر همین مطلب است. غرب با تخریب چهره اسلام از طریق به خدمت گرفتن جاهلین، به نوعی بستر را برای متزلزل کردن وضعیت مسلمانان در منطقه و گسترش حضور و اندیشه خود آماده میکند. نمیدانم کسانی که چند سال پیش شعار “نه غزه، نه لبنان” را سر میدادند، آیا اکنون شرمسار و خجلتزده از تحلیل سبک و بیمایه خود هستند یا نه و همچنان بر طبل لجاجت و ناآگاهی میکوبند. اما همزمان با این جنایات، در گوشهای دیگر از جهان مسابقات جام جهانی فوتبال در حال انجام بود. مسابقاتی که سایه سنگین اخبار و تحلیلهای آن بر بسیاری از مسائل روز جهان، ازجمله قضایای عراق و فلسطین احساس میشد. این جام خود را فراتر از چند مسابقه نشان داد و همه ما شاهد بودیم که حواشی فوتبال، به اندازه خود فوتبال مهم بودند. از اینها بگذریم نکته قابل تامل، همزمانی این جام جهانی با مسائل عراق و فلسطین بود. یا بهتر بگوییم همزمانی جنایات صهیونیسم جهانی با مسابقات جام جهانی. البته این مورد، دفعه اول نبوده و نخواهد بود. متاسفانه شاهد آن بودیم که ساعتهای بسیاری از وقت هموطنان ما و سایر مسلمانان پای فوتبالی گذاشته شد که با کمی تامل میتوان دریافت که هیچ سودی از دیدن آن عاید کسی نمیشود. قسمت زیاد دیگری از زمان، صرف رصد تحلیلهای کارشناسان و البته ارائه تحلیل در جلسات دوستانه بود. عمل زشت یک بازیکن فوتبال روزهای زیادی ورد زبانها میشود و حتی پیرامون آن عکسهای زیادی در شبکههای اجتماعی رد و بدل میشود که هیچ ارزشی نداشت. دغدغه نشان دادن و پیشبینی نتیجه مسابقه بین دو تیمیکه هیچ ربطی به ما ندارند و معلوم نیست با این کار به چیزی قرار است برسیم و چه چیزی به ما افزوده میشود، از دیگر آفتهاست. دانستن رقم قراردادهای بازیکنان و. . . اما باید پرسید این قدر که برای جام جهانی وقت گذاشتیم و اعلام موضع کردیم و اخبار را رصد کرده و تحلیل میدادیم آیا برای سایر مسائل از جمله همین مسائل کشورهای عراق و فلسطین چنین حساسیتی از خود نشان دادیم؟ متاسفانه در دنیای امروز فوتبال در جایگاهی قرار دارد که نمیتوان آن را از زندگی مردم جدا کرد برای همین میبینیم به میزانی که فوتبال در بین مردم طرفدار دارد، سایر ورزشها ندارند. غفلت و پرت کردن حواس مردم جهان، تغییر در اولویتهای خبری رسانههای بین المللی، ایجاد حساسیتهای کاذب، تغییر ذائقه مردم، به خود مشغول کردن و. . . از جمله مواردی است که دشمن از آنها برای انجام جنایات خود بهره میبرد. البته در زمانی هم که اولویتی مثل جام جهانی تمام میشود از طریق فریب رسانهای، قصه را به نحوی متضاد با واقعیت جلوه میدهد. رمضان امسال، روزه مردم مسلمان غزه و عراق با اشک و خون افطار میشود. آنها جای خالی عزیزانی را حس میکنند که در سال گذشته در کنارشان عبادت میکردند. جام جهانی تمام شد اما جنایات همچنان ادامه دارد. هر چند میدانیم رشد و تکامل و پیروزی جبهه مسلمین در متن همین ابتلائات است. البته سلاح رسانهای اسلام را دراین میان از یاد برد. روز جهانی قدس که با درایت امام راحل(ره) بنا گذاشته شد و در این روز مردم مسلمان همه دنیا را به قضیه فلسطین متوجه کرده و از طلم صهیونیستها آگاه میسازند. حال باید دید حضور پرشور مردم در راهپیمایی امسال چگونه قرار است که جامهای خونین صهیونیستها را سرنگون سازد. انتهای پیام/9031 https://www.asrehamoon.ir/vdceef8n.jh8pxi9bbj.html