آخرین روزهای طولانی عمر خود را سپری کند و شاید تنها راه نجات آن بلند کردن دست سوی آسمان باشد تا خداوند با سرازیر ی باران رحمتش موحب نجات دریاچه سردریای تمندان شود و به ما انسانها فرهنگ احترام به محیط زیست و نعمت های طبیعی و خدادادی را بدهد.
تاریخ انتشار :يکشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۲۳
وقتی از جاده خاش و زاهدان به سمت تفتان می رویم و از روستای زیبا و سرسبز و باستانی تمندان عبور می کنیم در شمال روستای تمندان و دامنه جنوبی تفتان جاده شما را به نقطه ای در ارتفاع ۲۶۸۵ متری از سطح دریا می برد که در بلندای کوه و ارتفاعات منطقه دریاچه طبیعی سردریا وجود دارد که سالها نقش اساسی در محیط زیست و حیات وحش منطقه داشته و دارد و اطراف آن پوشیده از درختان انبوه و تنومند بنه،زیتون وحشی ،بادام کوهی،انواع درمنه سیاه وسفید و دیگر گیاهان دارویی کمیاب است و اکنون این دریاچه زیبا نه بخاطر خشکسالی های اخیر بلکه به خاطر دخالت ظالمانه ما انسان ها و بی توجهی مسولان امر در حال نابودی وخشکیدن است.
از این دریاچه سه جاده یکی به سمت تمندان انجرک و میرجاوه ودیگری به سمت کوته منشعب می گردد که در سال های اخیر به همت مسولان برای رفاه و تردد آسان در منطقه ساخته شده که جای سپاس و قدر دانی دارد اما به قیمت نابودی دریاچه زیبا و مایه حیات بسیاری از موجودات آبزی و رو به انقراض با آنکه می دانستیم منبع آبی دریاچه محدود است برای راهسازی چنان بی پروا آب برداشت کردیم تا حیات خودش را مورد تهدید قرار دادیم و هیچ کس به عنوان متولی و محافظ محیط زیست نیامد که بگوید نابودی دریاچه، نابودی حیات وحش و محیط زیست منطقه است و امیدی برای محیط زیست تفتان و انواع گونه های جانوری مانند قوچ وکل ،کبک و تیهو و همه دوستداران طبیعت زیبا بود.
و به متولیان امر دیدن و به عبارتی دیگر عیادت از دریاچه ای که آخرین روزهای عمرش را سپری می کند تا حداقل با نصب تابلوی برداشت آب ممنوع ادای دین به طبیعتی کنند که حفاظت از آن وظیفه اصلی آن هاست و ای کاش مسولان امر سری به این دریاچه بزنند تا باور کنند که این دریاچه در حال خشکیدن است و اندکی اندیشه که خشکیدن چنین در یاچه هایی چه پیامد های منفی در طبیعت دارد و شاید سالها طول کشیده که چنین منابع آبی بی نظیری درطبیعت شکل گرفته واگر چنین آسان هم با سهل انگاری از بین برود شاید نسل های آینده از دیدن چنین مناظری که میراث ملی ماست محروم شوند و آخرین بازماندگان حیات وحش مطمئناً با خشکیدن سردریا از این دیار مهاجرت خواهند کرد و ما در حسرت از دست دادن این همه نعمت خدادادی خواهیم ماند و شاید روزی تفتان و دامنه هایش دیگر جاذبه های گذشته را نداشته باشند و مشتاقانش در هر فرصتی برای ارامش روح وجسم به آنجا نروند.
نویسنده: خانمحمد کردی (دهیار تمندان)
انتهای پیام/9031 https://www.asrehamoon.ir/vdchqinm.23n6-dftt2.html
asrehamoon.ir/vdchqinm.23n6-dftt2.html
