تاریخ انتشار :شنبه ۱۳ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۴۰
طبق متن بیانه لوزان تمامی امر تحقیق و توسعه تا پایان دوره اعتماد سازی (که احتمالا بین 10 تا 20 سال توافق شده است) به حالت تعلیق در خواهد آمد، و این یعنی اینکه چابهار نمی تواند آب شیرین کن هسته ای داشته باشد.
سرنوشت لب های خشکیده مردم سیستان و بلوچستان در انتظار هتل کوبورگ
به گزارش خبرنگار سیاسی عصرهامون، آب شیرین حق تمامی انسانهایی است که روی کره زمین زندگی می کنند اما توزیع نامتوازن جغرافیایی این نعمت بزرگ باعث شده تا در برخی نقاط از زمین بحران کم آبی زندگی تعداد بسیار زیادی از انسانها را تهدید کند، این موضوع اما در جغرافیای کشور ما در چند سال اخیر بسیار جدی تر از گذشته مطرح شده و باز به طور خاص تر در استان ما که از شمال تا جنوبش با کم آبی رو به رو است توجهات زیادی را به خود جلب نموده. هم اکنون در برخی نقاط جنوبی استان برای به دست آوردن آب شیرین باید کیلومترها راه توسط ساکنان آن منطقه طی شود و یا در شمال استان ساعاتی در طول روز آب شرب در لوله ها یافت نمی شود.
سال گذشته با انتشار خبر بهره برداری از فاز آب شیرین کن نیروگاه اتمی بوشهر و تولید روزانه 5 هزار متر مکعب آب توسط این نیروگاه امید های بسیار زیادی در دل مردم کشورمان قوت گرفت تا ثمره سالها پایداری بر موضع عزتمندانه خود در قبال پرونده هسته ای را درو کنند و با بهره برداری از انرژی هسته ای در قالب آب شیرین کن های هسته ای بخشی از رنج یک دهه فشارهای خارجی را از چهره بزدایند. طبق اخبار منتشر شده در رسانه های ملی نظیر همین آب شیرین کن هسته ای در بوشهر مقرر گردید در سیستان وبلوچستان و در بخش جنوبی اش یعنی چابهار نیز طراحی و اجرا گردد تا مشکلات ناشی از عدم وجود آب شیرین در نقاط متعدد این استان پهناور و خصوصا نواحی جنوبی آن مرتفع گردد طبق عقیده کارشناسان مسائل انرژی آب خلیج فارس از شورترین آبهای دنیاست ولی میزان شوری و وجود نمک در آب دریای عمان به دلیل اتصال مستقیم به آبهای دریای آزاد بسیار کمتر از خلیج فارس می باشد و این نکته به معنای آن است که تاسیس نیروگاه انرژی اتمی در چابهار برای شیرین سازی آب دریا بسیار مقرون به صرفه تر از بوشهر است . اما پس از آغاز دور جدید مذاکرات هسته ای و محدود شدن تحقیق و توسعه در بیانیه های ژنو و لوزان خیلی زود روند پرشتاب این پروژه ها متوقف گردید و با رخوت و رکود مواجه شد.
طبق متن بیانه لوزان تمامی امر تحقیق و توسعه تا پایان دوره اعتماد سازی (که احتمالا بین 10 تا 20 سال توافق شده است) به حالت تعلیق در خواهد آمد و بعد از پایان یافتن این دوره طولانی مدت اگر گزارش آژانس انرژی اتمی مبنی بر اعتماد به ایران بود مجددا ایران می تواند پس از احتمالا 15 سال دست به تحقیق و توسعه هسته ای بزند و این یعنی چابهار در صورت به دست آمدن توافق تا 15 سال آینده نمی تواند آب شیرین داشته باشد، اما آیا آژانس بین المللی انرژی اتمی رای به قابل اعتماد بودن برنامه اتمی ایران اسلامی خواهد داد؟ بر اساس شواهد تاریخی و عقیده برخی ناظران سیاسی این امر بعید به نظر می رسد زیرا آژانس انرژی اتمی در طول 12 سال گذشته حتی یک بار هم گزارشی ناظر بر اعتماد به ایران منتشر نکرده و در مقابل بارها دست به پرونده سازی علیه برنامه صلح آمیز هسته ای کشورمان زده است و از دیگر سو با در اختیار قرار دادن اطلاعات مربوط به دانشمندان هسته ای کشورمان نزد سرویس های امنیتی رژیم جعلی اسرائیل موجبات ترور آنها را فراهم آورده است. حال باید منتظر ماند تا سرنوشت لب های خشکیده مردم استان مان در هتل کوبورگ معین گردد.

انتهای پیام/ https://www.asrehamoon.ir/vdcipray.t1auy2bcct.html
نام شما
آدرس ايميل شما