اقدام دیرهنگام رئیس جمهور هشداری برای کشورهای عضو برجام است/ اروپا مهلت۶۰ روزه ایران را جدی بگیرد
سلطانعلی میر در گفت وگو با خبرنگار
عصرهامون با اشاره به قرائت نامه "روحانی" به کشورهای عضو برجام افزود: پاسخ حداقلی جمهوری اسلامی ایران در قبال بدعهدی های مکرر آمریکا از زمان توافق هسته ای اگر چه دیرهنگام بود ولی این هشدار را به کشورهای عضو برجام داد که ایران در خروج از برجام در صورت عدم انتفاع از این توافقنامه کاملا جدی و مصمم می باشد.
وی با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران حسن نیت خود را با اعطای فرصت کافی به اتحادیه اروپا جهت انجام تعهدات پذیرفته شده در توافق هسته ای ثابت کرده است، گفت: اگر اروپاییها بخواهند در قبال این اقدام، تحریمی علیه کشورمان وضع کنند، در واقع مجوز خروج کامل از برجام را به ایران دادهاند بر این اساس باید اروپا مهلت۶۰ روزه ایران را جدی بگیرد.
این کارشناس سیاسی با تاکید بر این مطلب که طبق بند 36 برجام ایران قادر بود با نقض عهد یکی از طرفها، به بخشی از تعهدات برجامی خود عمل نکند، ادامه داد: امروز دنیا به این موضوع پی برده است که عنصر بدعهد، مشکلساز و بهانهجو آمریکا و کشورهای اروپایی می باشند.
به گفته وی، در یکسال اخیر اگر چه اروپاییها رسما اعلام خروج از برجام نکردند اما با عدم خرید نفت ایران و پابرجا ماندن مشکلات بانکی عملا از این توافقنامه خارج شده بودند.
میر با بیان اینکه عده ای به اروپایی ها خوش بین بودند اما بر اساس فرامین رهبر انقلاب طرف های اروپایی هم نمی توانند اقدام خاصی در این راستا داشته باشند، افزود: ایران در یک سال گذشته خویشتندارانه رفتار کرد و علیرغم بدعهدی آمریکا در پیمان و اعمال تحریم های ظالمانه هر روز بیشتر از قبل در تمامی عرصه ها به موفقیت دست یافت و امروز حرفهای بسیاری برای گفتن دارد؛ بر این اساس این اقدام در راستای تصمیم دولت در قبال اقدامات مکرر ضد ایرانی آمریکا و بدعهدی سه کشور اروپایی در سالگرد خروج واشنگتن از برجام به عنوان "پاسخ روشن و صریح ایران به اقدامات ظالمانه آمریکا" انجام شد.
به گزارش عصرهامون بر اساس بند ۳۶ اگر موضوع اختلافی با طی مراحل این بند فیصله نیافت شاکی میتواند این امر را به عنوان مبنای توقف کلی و یا جزئی اجرای تعهدات اش وفق برجام قلمداد کرده و یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ کند که معتقد است موضوع مصداق "عدم پایبندی اساسی" بشمار میآید.
بند ۳۶ — چنانچه ایران معتقد باشد که هر یک یا کلیه اعضای گروه ۱ + ۵ تعهدات خود را طبق این برجام رعایت ننمودهاند، ایران میتواند موضوع را به منظور حل و فصل به کمیسیون مشترک ارجاع نماید؛ به همین ترتیب، چنانچه هر یک از اعضای گروه ۱ + ۵ معتقد باشد که ایران تعهدات خود را طبق برجام رعایت نکرده است، هر یک از دولتهای گروه ۱ + ۵ میتواند اقدام مشابه به عمل آورند. کمیسیون مشترک ۱۵ روز زمان خواهد داشت تا موضوع را فیصله دهد، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود. متعاقب بررسی کمیسیون مشترک، چنانچه هر عضو معتقد باشد که موضوع پایبندی فیصله نیافته است، میتواند موضوع را به وزیران امور خارجه ارجاع دهد. وزیران ۱۵ روز وقت خواهند داشت تا موضوع را فیصله دهند، مگر اینکه این زمان با اجماع تمدید شود. پس از بررسی کمیسیون مشترک، به موازات یا به جای بررسی در سطح وزیران، عضو شاکی یا عضوی که اجرای تکالیفش زیر سوال بوده است میتواند درخواست نماید که موضوع توسط یک هیأت مشورتی که متشکل از سه عضو خواهد بود (یکی از سوی هر یک از طرفهای درگیر در اختلاف و طرف سوم مستقل) بررسی شود. هیأت مشورتی میبایست نظریه غیر الزام آوری را در خصوص موضوع پایبندی ظرف ۱۵ روز ارائه نماید. چنانچه، متعاقب این فرایند ۳۰ روزه موضوع فیصله نیابد، کمیسیون مشترک در کمتر از ۵ روز نظریه هیأت مشورتی را با هدف فیصله موضوع بررسی خواهد کرد. چنانچه موضوع کماکان به نحوی مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد، و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد که موضوع، مصداق "عدم پایبندی اساسی" است، آنگاه بر اساس مندرجات برنامه جامع اقدام مشترک صفحه ١٨، طرف میتواند موضوع فیصله نیافته را به عنوان مبنای توقف کلی و یا جزئی اجرای تعهدات اش وفق برجام قلمداد کرده و یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ کند که معتقد است موضوع مصداق "عدم پایبندی اساسی" بشمار میآید.
انتهای پیام/