عضو هیات علمی اقتصاد دانشگاه آزاد اظهار کرد: چینی‌ها ظرفیت سرمایه اجتماعی را داشتند. اعتماد به مدیریت با انگیزهای که دنبال منافع اجتماعی باشد را هم داشتند. این دو مورد با هم ترکیب شدند و علتی برای پیشرفت آن کشور شدند.
تاریخ انتشار :شنبه ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۹:۱۷
به گزارش عصرهامون؛ دکتر عبدالمجید شیخی، استاد دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی و از تحلیلگران اقتصاد بین الملل، ویژگی مهم مردم چین و برخی دیگر از کشورهای شرق آسیا را عرق ملی و اتکا به ملیت و هویت خودشان دانست و گفت: این عامل نقطه قوت انسجام اجتماعی برای چینی هاست و چینی ها در نبرد اقتصادی با آمریکا بر همین اساس مقاومت می کنند. استحکام چین به دلیل تحکّم دولت نیست. عامل اول، عِرق ملی است که استحکام اجتماعی ایجاد می‌کند. در ادبیات جامعه‌شناسی و اقتصاد اجتماعی، این ویژگی یکی از اجزای سرمایه اجتماعی است. سرمایه اجتماعی چینی ها شامل اعتماد اجتماعی، وحدت، دلسوزی اجتماعی، عِرق ملی و مشارکت اجتماعی است.
عضو هیات علمی سابق نهاد مقدس جهاد سازندگی علت پیشرفت چین را اعتماد اجتماعی،عزم ملی، اعتقاد به هویت ملی، سختکوشی و تلاش در جهت رسیدن به اهداف اجتماعی دانست و تصریح کرد: نکته مهم اینجاست که عامل مدیریت و حاکمیت و موارد دیگر مزید بر علت شدند. ایرانی‌ها این ویژگی را در دهه اول انقلاب، در دوران دفاع مقدس به خوبی نشان دادند. نهادهایی، مانند نهاد مقدس جهاد سازندگی، از دل نظام جوشیدند. در آن زمان چینی‌ها آمدند با برخی از مدیران سابق جهاد سازندگی جلسه گذاشتند تا با ایران به تبادل تجارب بپردازند.سئوال آنها این بود، که برغم ادعای ۷۰ ساله سوسیالیسم در چین کمونیستی، آنها نتوانستند مشارکت اجتماعی در کشورشان ایجاد کنند. چگونه این تجربه توسط جهاد سازندگی ایجاد شد؟ اما تحقق بعدی و نسبی این سرمایه اجتماعی یعنی مشارکت اجتماعی، بواسطه وجود زمینه های اجتماعی عِرق ملی، اعتقاد به هویت ملی، و سختکوشی توانستند تا این حد پیشرفت کنند. علاوه بر این، عامل مکمل آنها مدیریتی مصمّم بود که با ترجیح منافع ملی بر منافع گروهی وشخصی الان در توانستند از استعداد بزرگ سرمایه انسجام اجتماعی استفاده احسن نمایند.
عضو سابق هیات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ادامه داد: مکمل روند بالفعل‌سازی مشارکت اجتماعی و اعتقاد به هویت ملی در میان چینی ها، سختکوشی آنها بوده است. آنها این مزیت‌ها را به گونه‌ای مدیریت کردند که منافع اجتماعی نسبت به منافع شخصی ارجح باشد. به این ترتیب، آنها پله‌های پیشرفت را طی کردند.
وی همچنین خاطرنشان کرد: نظام حاکمیت در چین از وجود ظرفیت سرمایه اجتماعی بخوبی استفاده کرد و با ایجاد اعتماد متقابل بین مردم و مدیریت و نشان دادن عزم و انگیزه حاکمیت برای تحقق منافع اجتماعی را در بین مردم نهادینه کنند. این دو مورد با هم ترکیب شدند و علتی برای پیشرفت آن کشور شدند. اعتماد آنها به راس و رهبری جامعه شان خیلی بالا است. در مقایسه با کشور چین در کشور ما ظرفیت بسیار فوق العاده ای از اعتماد، دلسوزی، غرق ملی، جهاد همه جانبه و تلاش خارق العاده و از همه بالاتر روحیه ولایت پذیری که بر گرفته از تعالیم اسلام و اهل البیت است، وجود داشته و دارد. ما هم دنبال همین بوده و هستیم. منتهی مشکل ما در این چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ناکارآمدی حاکمیت در قوه مجریه و بعضا” مقننه بوده که عملکردش نه تنها در جهت ایجاد انسجام اجتماعی نبوده، بلکه تلاش دولت در جهت شکستن انسجام اجتماعی و تضعیف سرمایه اجتماعی و زیر سئوال بردن ولایت پذیری و تضعیف جایگاه ولایت بوده و اعتماد شکل گرفته در اوایل پیروزی را به بی اعتمادی بین حاکمیت و مردم تبدیل کرد. اکنون مردم نیاز به دولتی دارند تا این دو استعداد سرمایه اجتماعی و ولایت پذیری را بالفعل نمایند.
انتهای پیام/
عضو هیات علمی سابق نهاد مقدس جهاد سازندگی علت پیشرفت چین را اعتماد اجتماعی،عزم ملی، اعتقاد به هویت ملی، سختکوشی و تلاش در جهت رسیدن به اهداف اجتماعی دانست و تصریح کرد: نکته مهم اینجاست که عامل مدیریت و حاکمیت و موارد دیگر مزید بر علت شدند. ایرانی‌ها این ویژگی را در دهه اول انقلاب، در دوران دفاع مقدس به خوبی نشان دادند. نهادهایی، مانند نهاد مقدس جهاد سازندگی، از دل نظام جوشیدند. در آن زمان چینی‌ها آمدند با برخی از مدیران سابق جهاد سازندگی جلسه گذاشتند تا با ایران به تبادل تجارب بپردازند.سئوال آنها این بود، که برغم ادعای ۷۰ ساله سوسیالیسم در چین کمونیستی، آنها نتوانستند مشارکت اجتماعی در کشورشان ایجاد کنند. چگونه این تجربه توسط جهاد سازندگی ایجاد شد؟ اما تحقق بعدی و نسبی این سرمایه اجتماعی یعنی مشارکت اجتماعی، بواسطه وجود زمینه های اجتماعی عِرق ملی، اعتقاد به هویت ملی، و سختکوشی توانستند تا این حد پیشرفت کنند. علاوه بر این، عامل مکمل آنها مدیریتی مصمّم بود که با ترجیح منافع ملی بر منافع گروهی وشخصی الان در توانستند از استعداد بزرگ سرمایه انسجام اجتماعی استفاده احسن نمایند.
عضو سابق هیات علمی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ادامه داد: مکمل روند بالفعل‌سازی مشارکت اجتماعی و اعتقاد به هویت ملی در میان چینی ها، سختکوشی آنها بوده است. آنها این مزیت‌ها را به گونه‌ای مدیریت کردند که منافع اجتماعی نسبت به منافع شخصی ارجح باشد. به این ترتیب، آنها پله‌های پیشرفت را طی کردند.
وی همچنین خاطرنشان کرد: نظام حاکمیت در چین از وجود ظرفیت سرمایه اجتماعی بخوبی استفاده کرد و با ایجاد اعتماد متقابل بین مردم و مدیریت و نشان دادن عزم و انگیزه حاکمیت برای تحقق منافع اجتماعی را در بین مردم نهادینه کنند. این دو مورد با هم ترکیب شدند و علتی برای پیشرفت آن کشور شدند. اعتماد آنها به راس و رهبری جامعه شان خیلی بالا است. در مقایسه با کشور چین در کشور ما ظرفیت بسیار فوق العاده ای از اعتماد، دلسوزی، غرق ملی، جهاد همه جانبه و تلاش خارق العاده و از همه بالاتر روحیه ولایت پذیری که بر گرفته از تعالیم اسلام و اهل البیت است، وجود داشته و دارد. ما هم دنبال همین بوده و هستیم. منتهی مشکل ما در این چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ناکارآمدی حاکمیت در قوه مجریه و بعضا” مقننه بوده که عملکردش نه تنها در جهت ایجاد انسجام اجتماعی نبوده، بلکه تلاش دولت در جهت شکستن انسجام اجتماعی و تضعیف سرمایه اجتماعی و زیر سئوال بردن ولایت پذیری و تضعیف جایگاه ولایت بوده و اعتماد شکل گرفته در اوایل پیروزی را به بی اعتمادی بین حاکمیت و مردم تبدیل کرد. اکنون مردم نیاز به دولتی دارند تا این دو استعداد سرمایه اجتماعی و ولایت پذیری را بالفعل نمایند.
انتهای پیام/
asrehamoon.ir/vdcb0wb89rhbfzp.uiur.html
