تاریخ انتشار :شنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۲۲
وعده‌هاي بر زمين مانده در سيستان و بلوچستان;

مرحمت فرموده ما را حس کنيد!

بسياري از مردم سيستان که قرار بود با تکيه بر طرح‌هاي صنعتي و اشتغالزايي که توسط دولتمردان نويد داده مي‌شد از دايره خشکسالي خارج شوند امروز براين عقيده هستند که از طلا گشتن پشيمان شده اند و از مسئولان تقاضا دارند تا تنها آنها را حس کنند.
مرحمت فرموده ما را حس کنيد!
مرحمت فرموده ما را حس کنيد!
به گزارش سرویس اجتماعی عصر هامون، خشکسالي حادث شده در سيستان و بلوچستان هر چند که حکايتي 16 ساله دارد اما همواره وعده‌ها و طرح‌هاي متعدد دولتمردان طي سال‌هاي گذشته مردم سيستان را به تحمل شرايط سخت براي خروج از اين بحران دلگرم نگاه داشته تا شايد به ثمر نشستن يکي از اين طرح‌ها راهي به خارج از اين بحران بگشايد.
به گزارش مهر، تا پيش از انسداد مرزهاي شرقي، واردات کالا و فعاليت در مرزهاي شرقي از اين بابت رونق فراواني داشت و شايد کمتر فروشنده لوازم خانگي و يا صوتي و تصويري در ايران باشد که سري به زابل نزده و يا آوازه اين شهر به گوشش نخورده باشد.
بازار پر رونق فروش لوازم خانگي و همچنين امرار معاش از طريق فروش سوخت از جمله راه‌هاي ارتزاق بسياري از روستائيان سيستان در گذشته بود که با وجود خشکسالي اجازه نمي‌داد تا سختي زندگي و معيشت بر خانواده آنها فشاري وارد کند.
از چند سال پيش و با اجراي طرح انسداد مرز به دليل جلوگيري از ورود اشرار به داخل خاک جمهوري اسلامي ايران بخش عمده‌اي از روستائيان که تا آن زمان از طريق مرز ارتزاق مي‌کردند تنها راه معيشت خود را از دست داده و به همين دليل خشکسالي و بيکاري گريبان بسياري از مردم به ويژه کشاورزان را گرفته و جلوه بيشتري از خود نشان مي‌دهد. هر چند که سال‌هاي بعد سياست‌هاي دولت مبتني‌بر فعالسازي بازارچه‌هاي مرزي و حتي فروش سوخت به صورت قانوني در نوار مرزي در دستور کار قرار گرفت اما در اجراي اين طرح‌ها نيز موفقيتي حاصل نشد و نتوانست اشتغال جايگزيني براي مردم اين منطقه فراهم کند.
بسياري از مردم سيستان که قرار بود با تکيه بر طرح‌هاي صنعتي و اشتغالزايي که توسط دولتمردان نويد داده مي‌شد از دايره خشکسالي خارج شوند امروز براين عقيده هستند که از طلا گشتن پشيمان شده اند و از مسئولان تقاضا دارند تا تنها آنها را حس کنند.
شعارهايي که رنگ واقعيت نگرفت
مردم سيستان در طي سال‌هاي گذشته قول‌ها و برنامه‌هاي بسياري از دولتمردان شنيده‌اند که تاکنون رنگ عمل به خود نگرفته است و يا در نيمه راه به هر دليلي ابتر مانده است.
سال 1382 خبر احداث و راه اندازي نخستين کارخانه خودرو سازي شوق و اميد صنعتي شدن را براي سيستان و ايجاد مشاغل جديد زنده کرد و با وجود اينکه حتي تابلوي اين کارخانه در جاده زابل نصب شد و اميد اشتغال بيش از 4 هزار نفر به مردم داده شد اما هيچ وقت به سرانجام نرسيد.
رئيس هيئت مديره خودروسازي هامون در سال 85 اعلام کرده بود: اين کارخانه در زميني به وسعت 10 هزار متر مربع با 20 درصد پيشرفت فيزيکي در شهرستان زابل در حال ساخت است و با بهره برداري از آن سالانه 50 هزار دستگاه خودور توليد و وارد بازار خواهد شد.
وي گفت: اين طرح با مشارکت 30 درصدي بانک صادرات‌ اجرا و محصولات شرکت خودروسازي هامون تحت ليسانس يکي از معتبرترين شرکت‌هاي خودروسازي اروپا محصولاتش را به بازارهاي منطقه اي و جهاني صادر مي‌کند.
اما اين طرح هيچ گاه به ثمر نرسيد و اميد سيستانيان نيز به منظور صنعتي شدن خيلي زود رنگ باخت.
منطقه ويژه اقتصادي
سال 1388 ايجاد و راه اندازي منطقه ويژه اقتصادي در سيستان نيز به عنوان هديه دولت نهم به مردم اين منطقه باري ديگر اميد به زندگي را براي ايجاد اشتغال و شکوفايي منطقه در صدر اخبار رسانه‌ها قرار گرفت.
کيخا فرماندار وقت با بيان اينکه راه اندازي اين منطقه ويژه اقتصادي علاوه بر توسعه پايدار در منطقه، سبب دميدن روحي دوباره در كالبد اقتصادي سيستان خواهد شد در آن زمان اعلام کرده بود: اين منطقه ويژه در 3 هزار هكتار در شهر رامشار پيش‌بيني شده و سرمايه‌گذاران در آن از معافيت مالياتي 25 ساله برخوردار مي‌شوند.
با وجود اينکه قرار بود با استقرار گمرک و ديگر ادارات خاص منطقه‌ ويژه‌ اقتصادي، در ترانزيت کالا از چابهار به اين منطقه و بازارهاي هدف، تحول عظيمي ايجاد کند و بازارهاي هدف در کشورهاي افغانستان و پاکستان و ترانزيت کالا به آسياي ميانه را مورد هدف قرار دهد اما اين تيرهم خيلي زود به سنگ خورد. هر چند که مراحل تصويب منطقه ويژه اقتصادي سيستان در دولت، مجلس شوراي اسلامي و حتي شوراي نگهبان پايان يافت و قرار بود با سرمايه‌گذاري تجار ايراني و افغان در اين منطقه، زمينه‌هاي فرآوري صنايع غذايي و صادرات انرژي فراهم مي‌شود اما هنوز اين منطقه در حد دو خيابان با تعدادي مغازه رها شده و حتي از يک مغازه عرضه خوار و بار نيز محروم است چه برسد به حضور بازرگانان داخلي و خارجي!
طرحي که متراژش افزايش يافت
انتقال آب به مزارع سيستان از طريق لوله کشي نخستين بار در دولت نهم مطرح شد و به عنوان هديه اين دولت به مردم سيستان لقب گرفت.
سابقه پيشنهاد اين طرح توسط متخصصان سيستاني به 15 سال قبل بر مي‌گردد و اين طرح در دولت دهم و با همت نمايندگان وقت سيستان به ويژه دکتر کيخا با تجهيز يک هزار و 200 هکتار از اراضي در سفر دوم رييس جمهور دولت نهم با تصويب بودجه مستقل به مرجله اجرا در آمد.
با وجود اينکه طرح آبرساني توسط لوله به مزارع سيستان تا کنون بهره اي در بر نداشته است اما به عنوان يکي از مهمترين مصوبات دولت يازدهم در فروردين ماه سال جاري به ميزان 46 هزار هکتار باري ديگر از طرف دکتر روحاني به مردم سيستان نويد داده شد. مردم سيستان هر چند از افزايش ميزان متراژ اين طرح توسط دکتر روحاني خوشحال شدند اما سابقه طرح قبلي که هنوز براي کشاورزان بلااستفاده مانده است خاطره خوشايندي در ذهنشان تداعي نکرد.
لوله‌هايي که آبي در آن نيست
نماينده مردم سيستان در مجلس شوراي اسلامي در همين رابطه در گفتگو با مهر اظهار داشت: آبرساني به مزارع استان از طريق لوله کشي و از چاه نيمه‌ها به منظور جلوگيري از هدر رفت آب پروژه بسيار منطقي و کارآمدي است اما اين طرح در طي ساليان گذشته بلا استفاده مانده است.
حليمه عالي در گفتگو با مهر اظهار داشت: بيش از يک هزار و 200 هکتار از اراضي کشاورزي سيستان در دولت گذشته لوله کشي شد اما با وجود اينکه اين طرح به اتمام رسيده است اما قابل
بهره برداري نيست. وي افزود: متاسفانه خط اتصال اين شبکه به چاه نيمه‌ها به طول 4 و نيم کيلومترکه قرار بود با اعتبار 12 ميليارد تومان اجرا شود هنوز بر روي زمين مانده است و وزارت نيرو در راستا به تعهدات خود عمل نکرده است.
عالي ابراز داشت: مقرر بود تا مبلغ 6 ميليارد تومان از محل اعتبارات استاني و مبلغ 6 ميليارد تومان از محل اعتبارات وزارت نيرو براي اتصال اين شبکه به چاه نيمه‌ها هزينه شود که هنوز اين اتفاق رخ نداده و تمامي يک هزار و 200 هکتار از اراضي کشاورزي مجهز به لوله کشي و سيستم آبرساني محروم از اين مزيت هستند.
وي گفت: با وجود يک سال از روي کار آمدن دولت يازدهم علاوه بر مکاتبات لازم اعتراضات زيادي نيز انجام شده است اما تاکنون توجهي به اين موضوه نشده است.
جشني که برپا نشد
مردم سيستان و بلوچستان طي ساليان گذشته به واسطه وعده‌ها اميدهاي فراواني را در دل خود زنده کرده‌اند و شايد هنوز به ياد دارند که در فروردين ماه سال 90 قرار بود رقم 40 هزار شغل در استان سيستان و بلوچستان به 80 تا 100 هزار شغل تبديل شود و به عنوان نخستين استان در كشور جشن ريشه‌كن كردن بيكاري برپا شود؟
توسعه بندر چابهار و ايجاد راه ترانزيتي بندر به مرز ميلک، احداث اتوبان زاهدان-زابل، بر افروختن مشعل گاز در زابل و زاهدان و احداث 100 کارخانه در سراسر استان از جمله وعده‌هايي بود که بارها از طريق رسانه ملي نويد زندگي توام با رفاه را براي مردم به همراه داشت و در طي سال‌هاي گذشته مردم سيستان با آن اميدوار بودند.
عدم اجراي اين طرح‌ها نه تنها کام مردم سيستان را شيرين نکرد بلکه به گفته نماينده مردم سيستان در مجلس شوراي اسلامي موجب شده تا شهر‌هاي زابل و زهک در زمره چهار شهر نخست بيکار ايران جاي گيرند و نرخ بيکاري 42 درصد و فقر کام مرد سيستان را تلخ کند.
حليمه عالي بيان داشت: خشکسالي اکنون مردم سيستان را در تنگناي شديد معيشتي قرار داده است و تنها راه نجات سيستان و بقاي حيات مردمان اين منطقه تامين حقابه اي است که رييس جمهور محترم 29 بهمن ماه سال گذشته قول داد و اظهار داشت که در حال عقد قرار دادي راهبردي با کشور همسايه هستند.
انتقال آب درياي عمان به سيستان
طرح انتقال آب از درياي عمان به سيستان نيز از جمله طرح‌هايي بود که در سفر استاني سوم احمدي‌نژاد به سيستان و بلوچستان تصويب و حتي بودجه مطالعاتي آن در لايحه بودجه 92 در نظر گرفته شد. آبان ماه سال 92 استاندار سابق سيستان و بلوچستان در آخرين روزهاي ماموريتش خبر از شروع قريب الوقوع اين پروژه داد و باري ديگر با انتشار اين خبر توانست کمي از درد‌هاي مردم سيستان را مرهم بخشد.
هر چند گه گفته مي‌شود اين انتقال آب تنها جهت آب شرب و صنعتي صرفه دارد و براي کشاورزي مناسب نيست اما مردم سيستان را اميدوار کرد تا با اجراي اين طرح، وابستگي آب شرب منطقه به چاه نيمه‌ها کاهش يابد و از آب چاه نيمه‌ها بتوانند براي تشنگي و ادامه حيات و بقاي محصولات خود بهره بگيرند اما اين طرح نيز همچون اميد‌هاي ديگر در دل مردمان سيستان خيلي زود رنگ باخت.
حال که دولت رخت نو بر تن کرده است باقر کرد معاون عمراني استاندار سيستان و بلوچستان در اين رابطه مي‌گويد: اين طرح شايد از نظر فني و مهندسي قابل اجرا باشد اما به هيچ وجه به صرفه اقتصادي نيست و لذا نبايد اميد داشت که اين پروژه در دولت يازدهم دنبال و يا به اجرا دربيايد.
43 در صد افراد زير 40 سال بيکار هستند
نماينده مردم سيستان در مجلس شوراي اسلامي با بيان اينکه در حال حاضر اغلب مردم سيستان به دليل اشتغال به صيادي، دامپروري و کشاورزي با خشک شدن هامون بيکار شده‌اند اظهار داشت: بيکاري مردم موجب افزايش نا هنجارهاي اجتماعي و سرقت و خالي شدن روستا‌ها از سکنه شده است.
سيد باقر حسيني در گفتگو با مهر گفت: وقتي تالاب خشک شد بسياري از مردم به مبادلات مرزي روي آوردند اما با کشيدن ديوار مرزي اين مبادله هم سخت و قطع شد هر چند که قرار بود در کنار ديواربازارچه مرزي احداث شود اما فعال نشد.
وي افزود: متاسفانه مهاجرت مردم در سال‌هاي اخير بي سابقه بوده است هر چند سال 1351 هم به مدت 6 ماه درياچه خشک شد و شاهد مهاجرت بسياري از مردم بوديم اما خيلي ادامه نيافت و به شدت امروز نبود.
حسيني بيان داشت: در سال 70 بيش از 600 ميليارد تومان از درآمد مردم از طريق تالاب هامون تامين مي‌شد اما بعد از خشکسالي به معيشت مردم توجه نشد و شرايط زندگي هر روز سخت تر شد.
وي خاطرنشان کرد: متاسفانه بالاترين درصد بيکاري را در سيستان شاهد هستيم به گونه اي که 43 درصد افراد زير 40 سال در حال حاضر بيکار هستند.
تغيير معادله زندگي
در حال حاضر خشکسالي وطوفان‌هاي شن در طي سال‌هاي گذشته معادله زندگي در سيستان را بهم زده است به گونه اي که جراحان مغز دنيا با قدمت 5 هزار سال اکنون از بيماري سل رنج مي‌برند و غلظت گرد و غبار با عبور از مرز بحران چشم‌هاي بسياري از مردم را بر روي زندگي بسته است.
سيستان که به عنوان انبارغله ايران در سالياني نه چندان دور نان و قوت مردم ايران را تامين مي‌کرد حال نان ساکنانش آجر شده و موجب شده تا مرماني که نام خودکفا را يدک مي‌کشيدند براي افزايش سهميه آرد و يا قرار گرفتن در ليست کميته امداد دست نياز به سوي دولتمردان بلند کنند.
پهنه درياچه هامون که روزگاري محل جولان بيش از 100 هزار گاو از نژاد سيستاني بود حال در معرض انقراض قرار گرفته است و شن‌هاي روان گله‌هاي دام را به نابودي کشانده است.
طوفان‌هاي شن به قدري نفس کشيدن را در اين منطقه سخت کرده است که بسياري از مردم مي‌گويند از طلا گشتن پشميان شده ايم مرحمت فرموده ما را حس کنيد.
مدت مديدي است که طبيعت با مردم اين ديار قهر کرده است و حتي خورشيد نورش را در پشت غبار گرد و خاک از مردم اين منطقه دريغ مي‌کند.
اين روزها سرود زندگي در سيستان به زوزه باد ختم مي‌شود و رحمت خداوند به بارش خاک و با اين وجود اين همه مصيبت مردم صبوراين منطقه به جز تخفيف در هزينه برق و ماليات خواسته ديگري از دولت ندارند.
مردم سيستان از دولتمردان مي‌خواهند تا زندگي در دماي 50 درجه را در حالي که در و پنجره‌ها را براي جلوگيري از نفوذ شن‌هاي روان بسته اند و کولر‌هاي آبي آنها به دليل مدفون شدن در انبوهي از ماسه از کار افتاده است حس کنند.
آنها مي‌خواهند تا حال که حق حيات آنها در پشت سد‌هاي ناملايمات کشور همسايه تبخير مي‌شود دولت از حق خودش در دريافت پول برق بگذرد و براي مردماني که بيکار هستند مالياتش را ببخشد.
انتهای پیام/ 7250 https://www.asrehamoon.ir/vdcd9s0k.yt05s6a22y.html
منبع : مردم سالاری
نام شما
آدرس ايميل شما