تاریخ انتشار :دوشنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۷:۱۳
گزارش عصر هامون از قصه پر غصه مردم سیستان؛

از بایگانی طرح منطقه آزاد تجاری تا ترک تحصیل مهاجران سیستانی

این روزها حال سیستان بسیار ناخوش است به طوری که در صورت ادامه نامهربانی مسئولان و ادامه ناملایمتی ها، مردمانش را از پای درخواهد آورد.
از بایگانی طرح منطقه آزاد تجاری تا ترک تحصیل مهاجران سیستانی
به گزارش خبرنگار اجتماعی عصر هامون، سرزمین اسطوره هایی چون رستم، که روزگاری بر سر زبان ها بوده امروزه جز فقر و نداری در آن چیزی یافت نمی شود.
امید و انگیزه ای دیگر در بین سیستانیان ولایتمدار وجود ندارد به طوری که رفتن و تحمل غربت را به ماندن ترجیح داده اند.
بیکاری و مشکلات اقتصادی آنچنان بر سیستانیان فشار آورده که برای تامین معاش روزانه تنها به یارانه تکیه داده اند.
بسیاری از جوانان سیستان به دلیل بیکاری و تامین معاش با ترک کاشانه به استان ها و شهرهای دیگر مهاجرت کرده اند تا شاید بتوانند بخشی از نیاز مالی خانواده خود را براورده کنند.
مشکلات اقتصادی و معیشتی برای بسیاری از جوانان و نوجوانان سیستان ترک تحصیل را رقم زده تا لااقل باری را از دوش خانواده برداشته در حالی که ترک تحصیل و کم سوادی مشکلات بیشتری را در آینده برای آنان برجای خواهد گذاشت.

برای تامین هزینه های زندگی مجبور به مهاجرت به گرگان شدم
نادر یکی از روستاییان شهرستان هیرمند می باشد، وی که دانش آموز سال اول دبیرستان است به همراه یکی از هم روستاییانش به نام محمد برای کسب درآمد به گرگان رفته تا شاید بتواند بخشی از مایحتاج خانواده خود را به دست آورد.
نادر می گوید: امسال به دلیل عدم توانایی پرداخت هزینه های تحصیل توسط خانواده و فقر حکم فرما بر خانواده و همچنین عدم انگیزه مجبور به ترک تحصیل شدم و به همراه دوستم به شهرستان گرگان برای میوه چینی رفتم، با وجود مشکلات کار و دوری از خانواده سعی کرده ام سختی ها را تحمل کنم.
وی گفت: دستمزدم در روز 30 هزار تومان است که از این رقم هر روزه 4 هزار تومان صرف کرایه اتوبوس، دو هزار تومان حق سرکارگر و دو هزار تومان نیز حق اجاره خانه و بیش از 6 هزار تومان هزینه خوراک می پردازم که در مجموع 18 هزار تومان درآمد روزانه ام می باشد.
وی با بیان پدرم چندین سال قبل فوت کرده و منبع درآمدی نداریم ادامه داد: روزگاری که مرز باز بود درآمد خانواده ام بسیار خوب بود و به راحتی گذران زندگی می کردیم اما با بسته شدن مرز و در کنار آن خشکسالی و تعطیلی صید و صیادی در هیرمند فقر و نداری نه تنها برای خانواده ام بلکه برای بسیاری از مردم حکمفرما شد.

برای تامین معاش خانواده دو ترم از درس عقب افتاده ام
حمید یکی دیگر از شهروندان زابل است می گوید: دانشجوی دانشگاه پیام نور هستم با اینکه تنها با 20 واحد دیگر فارغ التحصیل می شوم اما به دلیل نداشتن توانایی پرداخت شهریه دو ترم است که خانه نشین شده و از درس عقب افتاده ام.
وی که شغلش رنگ آمیزی و نقاشی ساختمان است ادامه داد: وضعیت کار در زابل به دلیل بی پولی مردم و همچنین مهاجرت سیل عظیمی از سیستانیان بسیار اسفناک است.
وی گفت: به دلیل نبود پول در دست مردم به صورت اقساطی کار میکنم به طوریکه بسیاری از مردم بخشی از دستمزدم را هر ماه در موعد واریز یارانه پرداخت می کنند.
وی تصریح کرد: با وجود اقساطی کار کردن برای مردم اما بسیاری از روزها به دلیل نبود کار، بیکار می مانم.
وی گفت: زمانی که بیکاری و بی پولیم به اوج رسیده بود مجبور رفتن به زاهدان برای دستیابی به شغل بهتر و درآمد بیشتر شدم اما دوری از خانواده و همچنین نداشتن جایی مناسب برای ماندن با اینکه شرایط کار در آنجا بهتر بود به زابل برگشتم.
وی خاطرنشان کرد: مسئولان استانی با اعمال تبعیض نسبت به مردم سیستان و بی تفاوتی در قبال سرنوشت آنان تیشه به ریشه آنان زده به طوری که در آینده نه چندان دور همین تعداد اندک باقیمانده در زابل نیز مهاجرت خواهند کرد.
زهرا یک زن بیوه و فروشنده پوشاک در شهرستان زابل است می گوید: به دلیل نبود پول در دست مردم زابل بازار کساد بوده و فروش چندانی ندارم به همین دلیل مجبور به ترک شغل و رفتن به شهرستان یزد برای یافتن شغل بهتر شدم.
پس  از دو هفته بیکاری در آنجا نهایتا در یک کارخانه بسته بندی مشغول به کار شدم اما به خاطر فرزند خردسالم مجبور به برگشت به زابل و تحمل بی پولی شدم.
وی گفت: با اینکه تحت پوشش کمیته امداد هستم اما به دلیل پرداخت ناچیز توسط آن حتی توانایی پرداخت اجاره بها خانه ام را هم ندارم.
وی ادامه داد: متاسفانه سیستانیان زیادی در شهرستان یزد به دلیل نبود شغل و حرفه در زابل به کارگری و مشاغل دیگری مشغولند حتی هفته قبل برادرم نیز به همراه خانواده اش به یزد برای کارگری مهاجرت کرد.

سخن پایانی
قصه پر غصه سیستان آنچنان دردناک و حزن انگیز است که هر چه درباره آن گفته شود کم است.
با اجرایی شدن طرح تجارت چمدانی و همچنین گشودن مرز تحت نظارت کامل می توان بخشی از مشکلات اقتصادی مردم را رفع نمود. همچنین با تغییر الگوی کشت و استفاده از ارقامی که نیازمند آب کم با توجه به خشکسالی بوده میتوان به کشاورزی رونق داد.
رایگان شدن تعرفه آب و برق و همچنین احیای هنرهای سنتی نیز می تواند در ماندگاری مردم سیستان تاثیرگذار باشد.
ایجاد کارخانجات قالی بافی با توجه به استعداد و علاقه مردم منطقه در این شغل و ایجاد کارخانجات شیشه سازی، سرامیک سازی و  سفال سازی با وجود خاک رس فراوان در منطقه می تواند زمینه اشتغال تعدادی از جوانان را ایجاد کند.
با توجه به وزش باد فراوان و انرژی خورشیدی در سیستان می توان از این انرژی های خدادای کمال استفاده را برد و با نصب توربین های بادی و همچنین استفاده از انرژی خورشیدی در منطقه تاثیرگذار بود.
انتهای پیام/9031-1 https://www.asrehamoon.ir/vdcgq79u.ak97w4prra.html
نام شما
آدرس ايميل شما