توسعه پایدار و کار آفرینی در دولت

به گزارش عصر هامون، هدف اصلی توسعه بهرمند ساختن انسان است و مفهوم واقعی بهره مندی نیز بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی انسان است . افزایش در آمد و افزایش اشتغال دو وسیله ضروری برای توسعه است نه اهداف آن ،هدف توسعه ، پرورش قابلت انسان و گسترش امکان اوست . مفهوم توسعه انسانی ، انسان را در مرکز الگوهای توسعه قرار می دهد نه در حاشیه او .

برای دست یافتن به الگوهای توسعه انسانی پایدار ضروری است تمام شکل های سرمایه عم از مادی طبیعی و انسانی باز آفرینی و حفظ شوند (خواجه پور ، ۱۳۷۷) در این حالت گرچه اهداف اجتماعی هدف دوم به حساب می آیند اما برنامه های اجتماعی نیز بر محور انسان متمرکز است ، برنامه هایی ازقبیل هویت فرهنگی ، توسعه نهادها ، توانمند سازی ، تحرک اجتماعی ،و مشارکت زمانی معنی دار خواهد بود که شهروندان به دولت به عنوان یک دولت نگاه کنند نه دولت ضعیف و ناتوان . مفاهیمی مثل توسعه انسانی، توسعه پایدار، سرمایه اجتماعی همه از نظر محتوایی در راستای بهبود کیفیت زندگی هستند که در صورت انتخاب الگوی مناسب توسعه که زیر ساخت آن یکی از مفاهیم فوق باشد میتواند بستر مناسب توسعه را فراهم سازد در این مقاله همان طور که تحلیل خواهد شد الگوی توسعه از طریق کار آفرینی مد نظر است که در آن انسان به عنوان موتور محرک توسعه اقتصادی فرض شده است و دولت کار آفرین نیزبه عنوان پشتیبان و بستر ساز این فضای توسعه اجتناب ناپذیر خواهد بود .

بعد ازانقلاب جمهوری اسلامی در ایران سرمایه اجتماعی قوی شکل گرفت اما به دلایل جنگ و فشارهای اقتصادی این وضعیت کم رنگ تر شد و نهادهای تشکیل یافته در جهت رسمی شدن حرکت کردند .

توسعه انسانی استراتژی است که توان مهارت استعداد و خلاقیت مردم را به تحرک وا میدارد و از طرفی دولت ها را برای ارائه خدمات مناسب و با کیفیت پاسخگو می سازد و نهایتا اینکه توسعه انسانی بر پایه جامعه مدنی نیرومند شکل می گیرد و سازمانهای غیر دولتی موفق در چنین فضایی رشد می یابند تکامل عصر جدید با خصوصیات جدید انسانی قابل رشد و باروری است و انسانهای امروزی در سازمانها باید ویژگیهای نوین داشته باشند در این راستا مطالعات زیادی صورت گرفته و هر سازمان بر اساس نوع سازمان ( سازمان های نو آور ، سازمانهای کار آفرین ، سازمانهای آفتاب پرست ، سازمانهای شبدری ، و سازمانهای یاد گیرنده ) افراد با ویژگیهای خاص خودش را می طلبد لذا چند ویژگی کلی که کارکنان سازمان ها باید داشته باشند تا بتوان آنها را انسانهای توسعه یافته سازمانی تلقی کرد.

نیم نگاهی به رئوس برنامه های اشاره شده توسط رئیس جمهور نشان از جهت گیری اصلاح دولت و حرکت به طرف دولت های نوین و کار آفرین است اما نه به صورت کامل این رئوس عبارتند از :

- نوسازی معنوی روابط دولت و مردم

- تامین رضایت ارباب رجوع

- سلامت شفافیت مسوولیت و نظارت پذیری

- ایجاد محیط مناسب برای رشد کرامت انسانی و فضایل اخلاقی

- منسوخ کردن رویه های ناکارآمد

همانطور که ملاحظه می شود موارد فوق از عوامل سازمان های کار آفرین و توسعه انسانی می باشد اما در بر گیرنده تمامی عوامل و ویژگی های مربوط به کار آفرینی نیست البته جزئیات موارد مذکور در برنامه های دولت توسعه و بندهای اجرایی و عملکرد فرابخشی به تفکیک تشریح شده است از قبیل :

- تصویب طرح های لازم برای ارتقاء بهره وری و نیروی انسانی

- اصلاح و مهندسی سیستم ها و روش ها

- افزایش رضایت ارباب رجوع

- توجه به علوم و فنون مدیریت به عنوان پیش نیاز اصلی توسعه پایدار و توسعه منابع انسانی

- نقش حیاتی مدیران دانا خلاق شجاع و کارآفرین

- تجهیز دستگاه های اجرایی به برنامه های عملیاتی اصلاح نظام اداری

- اتخاذ سیاست در تسریع افزایش کارائی

- اصلاح قوانین و مقررات و توسعه مشارکت های مردمی

در ضمن در برنامه رئیس جمهور برای اصلاح ساختار نیروی انسانی اقداماتی از قبیل اصلاح نظام پاداش ارزشیبابی بهسازی آموزش منزلت اجتماعی کارکنان و انتصاب و بر کناری مدیران پیش بینی شده است .

اگر به برنامه های فوق بدون در نظر گرفتن مبانی تئوریکی از دید اجرایی نگاه کنیم و با مراجعه به مستندات سازمان مدیریت و برنامه ریزی پی برد .

اکبر تجلی

انتهای پیام/۹۰۳۱ https://www.asrehamoon.ir/vdcd.9092yt0jxa26y.html