تاریخ انتشار :سه شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۰۳
بسیاری از دانش آموزان مناطق محروم و روستایی کشور به ویژه سیستان وبلوچستان در حالی سهمی از امکانات اولیه تحصیل یعنی کلاس درس، میز و صندلی ندارند که گاها آغل گوسفندان، کلاس درس آنان برای سوادآموزی است.
وقتی آغل گوسفندان کلاس درس می شود/ دانش آموزان سیستان وبلوچستان قربانیان کم کاری دولت
به گزارش عصرهامون، زمستان و تابستان برایشان فرق ندارد وقتی آغل گوسفندان، کلاس درسِ عده ای دانش آموز باشد باید بوی نامطبوع را برای یادگیری علم و سوادآموزی به جان بخرند.

باز هم قانع هستند اما از وقتی سرو کله ویروس کرونا پیدا شد و هوا رو به سردی رفت، کلاس درس خود را از دست دادند چرا که مکانی برای نگهداری گوسفندان در روستا نبود.

مدتی است اما انبار خانه یکی از اهالی کلاس درس این دانش آموزان شده، افرادی که هیچ سهمی از عدالت آموزشی ندارند و دردهایشان به گوش مسئولین و خیرین نمی رسد چرا که روستایشان در دل کوه واقع شده و از اولین امکانات یک زندگی معمولی هم بی بهره هستند چه برسد به آنتن دهی تلفن همراه.

روزگار بسی ناجوانمردانه سخت است و بخت با دانش آموزان روستای "هانیان" شهرستان مهرستان یار نیست، بیان این مطلب بدان جهت است که صاحب خانه کلاس اقدام به تعمیر خانه خویش کرده و دانش آموزان سرگردان هستند و در حال حاضر آسمان سقف کلاسشان است.

وجود یک کپر که چوب هایش شکسته و چادرش پاره است جایی برای تمرکز باقی نمی گذارد این دانش آموزان هر سختی را به جان تحمل می کنند تا آینده ای خوب برای خود رقم زنند.
 

 
حال شاید این گزارش به گوش مسئولین برسد باز هم به این جمله کفایت کنند که "مگر روستای شما چند مدیر ودکتر داشته که شما دومین نفر باشید"!!!  

با این تفاسیر نابرابری آموزشی همراه با فراگیر‌شدن بیماری کرونا باعث شده بسیاری از دانش‌آموزان روستایی و عشایر به‌دلیل محرومیت از امکانات حتی از آموزش مجازی و آنلاین هم بهره ای نبرند و همواره زیر تیغ بی‌عدالتی آموزشی قرار داشته و دارند.

دانش‌آموزان مناطق محروم، روستایی و عشایری با کمترین امکانات آموزشی از تحصیل زیر چادر و کانکس تا در بهترین حالت، درس خواندن در کلاس‌های مسقفی که هیچ امکاناتی ندارند باز هم دست از یادگیری علم بر نمی دارند.

داشتن یک کلاس درس تنها خواسته دانش آموزان "هانیان" است اگر چه امکاناتی نظیر تخته وایت برد یا هوشمند، تبلت یا حتی زنگ ورزش برای آنها افسانه ای بیش نیست و محرومیت تنها سهم آنها از عدالتی آموزشی است که فقط شعارش به آنها رسیده است.

محروم از امکانات اولیه زندگی

دین محمد صمیمی، کدخدای روستای هانیان شهرستان مهرستان و شماری از اهالی با ارسال تصاویر و عکس هایی به این تحریریه خبر خواهان پیگیری موضوع شدند تا شاید یک خَیر پیدا شود و گِره ای از صدها مشکل آنها باز کند.

اهالی این روستا در گفت وگو با خبرنگار ما بیان کردند: فاصله "هانیان" تا شهر آشار و کافه بلوچی 10 کیلومتر است، این روستا در دل کوه با 8 کیلومتر جاده خاکی واقع شده و راه بسیار نامناسبی دارد که راه رفت و آمد آن با موتور بوده و راندن ماشین در این مسیر کار دشواری است.
 

به گفته ساکنین، مشکلات روستا مثنوی هفتاد من مولانا است چرا که از اولین امکانات زندگی در اینجا هیچ خبری نیست، روزانه باید بانکه های 10 و 20 لیتری را مردان و زنان حتی کودکان ما بر دوش گذاشته تا از سر چشمه آب مصرفی و آشامیدنی مورد نیاز خود را تامین کنیم این درحالیست که لوله ی آب درون چشمه رها شده و روستا فاقد لوله کشی و دسترسی آسان اهالی به این نعمت خدادادی است.

عدم آنتن دهی تلفن معضل دیگری است که روستانشینان هانیان با آن دست و پنجه نرم کرده و برای برقراری ارتباط باید کیلومترها پیاده روی کنند تا بر قله کوه شاید موفق به یک تماس شوند و این یعنی در ایام کرونایی دانش آموزان این منطقه سهمی در آموزش مجازی و شبکه شاد هم ندارند.

بنا بر گفته ساکنین اگر فردی در روستا بیمار شود دسترسی آن به بیمارستان یا مراکز بهداشت برای دوا و درمان سخت و بسیار مشقت بار است به گونه ای که گاها مریضی را تحمل کرده و از رفتن به مراکز درمانی خودداری می کند.

به گزارش عصرهامون "هانیان" تنها روستایی نیست که دانش آموزان آن سهمی در امکانات اولیه تحصیل ندارند بلکه در اقصی نقاط این استان پهناور هستند افرادی که در سایه بی تدبیری و عدم برقراری عدالت آموزشی در سیستان وبلوچستان، برای استفاده از اینترنت و دسترسی به شبکه آموزشی شاد، به بالا رفتن از کوه و منبع آب یا پیاده روی کیلومترها داخل ریگزارها روی آورده اند.
 
 
انتهای پیام/
https://www.asrehamoon.ir/vdcbsfb88rhbf8p.uiur.html
نام شما
آدرس ايميل شما