وقتی پشتیبانی از فرصت ها ‏ارمغان آور تحول اقتصادی می شود/ قابلیت سیستان و بلوچستان برای خودکفایی در تولید موز کشور

به گزارش عصرهامون، سیستان وبلوچستان به علت دارا بودن شرایط آب و هوایی متنوع و مجاورت با دریای عمان و اقیانوس هند از ظرفیت فوق العاده ای در کشت محصولات کشاورزی برخوردار بوده و در تولید برخی از محصولات رتبه برتر کشوری را از آن خود کرده است.

در جنوب این خطه از کشور توانمندی و پتانسیل های زیادی در تولید میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری خارج از فصل همچون موز، انبه، پاپایا، گواوا، مرکبات، انجیر وجود دارد یا در مرکز سیستان وبلوچستان میوه های سردسیری و در شمال آن غلات و حبوبات و میوه هایی چون هندوانه، انگور زودرس یاقوتی و خربزه تولید می شود.

اگر به ظرفیت های بکر کشاورزی تنها در جنوب این استان توجه کنیم، درمی یابیم که موز به علت مرغوبیت و خوشمره بودن سرآمد میوه های گرمسیری بوده، و سیستان وبلوچستان در این عرصه بزرگ ترین تولید کننده موز در کشور است که در هر هکتار از باغات آن حدود ۳۰ تن موز برداشت می شود.

اما در این بین عدم سرمایه گذاری در راه اندازی شرکت های فرآوری شده و صنایع تبدیلی و تکمیلی از یک سو و پشتیبانی نشدن کشاورزان از سوی دیگر، مشکلاتی را به دنبال داشته که در صورت توجه به آنها می توانستیم در امر تولید موز با ورود بخش دولتی و خصوصی سرمایه عظیمی را ایجاد و از هدر رفت این محصول جلوگیری کنیم، تا علاوه بر افزایش اشتغالزایی در جوانترین استان کشور، به خودکفایی در تولید این محصول برسیم.
 

 

بیان این مطلب بدان جهت است که کشاورزی یکی از ظرفیت های مهم سواحل مکران برای ایجاد اشتغال و تولید محصولات مورد نیاز است که ایجاد اشتغال آن کمتر از فعالیت در حوزه صیادی دریای عمان نیست.

اگر چه اکنون نیز باغستان های موز جنوب کشور تامین کننده اصلی بازار داخلی بوده و محصول مرغوب این دیار به مناطق مختلف کشور صادر می شود، اما از آنجایی که سیستان وبلوچستان در محصولات گرمسیری و نیمه گرمسیری از شرایط آب و هوایی بسیار خوبی برخوردار بوده؛ اگر کشور می خواهد در این عرصه تولید و پیشرفتی داشته باشد باید آن را در این استان جستجو کند، چرا که از چابهار به عنوان گلخانه طبیعی کشور یاد می شود.
 
نیازمند حمایت برای رفع موانع هستیم

محمد سعید اولیایی، مدیر جهاد کشاورزی کنارک درجنوب سیستان وبلوچستان در گفت وگو با خبرنگار ما در خصوص ظرفیت های محصول موز استان، بیان کرد: سیستان وبلوچستان جایگاه ویژه ای در تولید موز کشور دارد که می توان با استفاده از اراضی موجود قابل کشت و حمایت های دولت آن را ارتقا داد.

وی گفت: اگر ارز اعتباراتی که برای واردات این محصول در نظر گرفته می شود به ما تخصیص می یافت، ظرف مدت4-3 سال کشور را به خودکفایی می رساندیم.
 
سیستان و بلوچستان می تواند در تولید موز کشور را به خودکفایی برساند

این مقام مسئول تاکید کرد: سیستان و بلوچستان می تواند در تولید موز کشور را به خودکفایی برساند و دیگر نیازی نیست با برای واردات این محصول اقدام کنیم، تحقق این امر مستلزم پشتیبانی است که با همین ارز از اراضی موجود بهره گرفته و آنها را افزایش دهیم یا مشکلات آبی برطرف و از ظرفیت آب دریا بهره مند شویم؛ با تحقق این امر مهم علاوه بر اشتغالزایی قطعا نیاز کشور نیز تامین می شود.

 

وی افزود: هم اکنون به علت نبود کارخانه فرآوری یا صنایع تبدیلی و تکمیلی هیچگونه فراوری در استان برای این محصول وجود ندارد، سرمایه گذارانی ورود کرده اند اما هنوز اقدامی شروع نشده است، که در تلاش هستیم این امر محقق شود.

نیاز مصرف کشور بیشتر از تولید داخل است

اولیایی در بخش دیگر سخنان خود سطح زیر کشت این محصول را چهار هزار هکتار دانست و گفت: از این میزان سه هزار و 500 هکتار بارور و 500 هکتار غیربارور و به صورت نهال است، که هر هکتار نیز سالیانه حدود 30 تن موز تولید شده دارد.

وی میزان اشتغالزایی در هر هکتار از این اراضی را سه نفر به صورت مستقیم در امر کاشت، داشت و برداشت اعلام کرد و ادامه داد: هم اکنون محصول تولید شده علاوه بر بازار داخلی استان به سایر نقاط و استان های همجوار مانند تهران، شیراز و اصفهان صادر می شود.
 

 

مدیر جهاد کشاورزی کنارک علت واردات موز را تامین نیاز بازار داخلی عنوان کرد و افزود: نیاز مصرف کشور بیشتر از تولید داخل است، ما چهار هزار هکتار سطح زیرکشت داریم و حدودا 500 هزارتن وارد می شود.

با این تفاسیر، اگر خواهان خودکفایی کشور در تولید محصول موز هستیم باید با حمایت و پشتیبانی از نیروی کار و ظرفیت و پتانسیل موجود در سیستان وبلوچستان برای رفع موانع و تحقق رهنمودهای مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در نامگذاری سال ۱۴۰۰، بهره گرفت تا علاوه بر اشتغالزایی شاهد رونق تولید در این عرصه باشیم.

انتهای پیام/