کسب استقلال کشور مهمترین دستاورد انقلاب اسلامی بود

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری «عصرهامون»، جاوید پورنگ با تبریک ایام‌الله دهه مبارک فجر و چهل و پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در گفتگو با خبرنگار اوشیدا بیان کرد: انقلاب اسلامی ایران یک مکتب است؛ چون خلق یک اندیشه و تفکر معنوی است که به‌عنوان تحولی شگرف در اندیشه‌های کلاسیک و نوین مکتبی فکری بر پایه توحید به جهان معرفی و آن را در اندیشه تشیع بسط داد.

 وی افزود: انقلاب اسلامی ایران گفتمان است چرا که انقلاب اسلامی در بستر اندیشه نظام‌سازی کرد و بدون تحجر و بن‌بست گفتمان تعامل با تمدن‌ها و تشریک‌مساعی بین‌المللی و صدور اندیشه انقلاب را طی یک گفتمان فراگیر پرورش داد.

 پورنگ با اشاره به دستاوردهای انقلاب اسلامی تأکید کرد: انقلاب اسلامی در حالی ۴۵ سالگی‌اش را پشت سر می‌گذارد که بزرگ‌ترین دستاورد این انقلاب با رهبری بنیان‌گذار انقلاب امام خمینی (ره) احیای اندیشه توحید و متوجه نمودن بشر به معنویت و انسان کامل بود.

وی ادامه داد: خودباوری، شکست هیمنه استکبار، احیای مقاومت در برابر ظلم، توجه به جایگاه و نقش مردم در امر حکومت، تأسیس مدل امنیتی بومی، خلاقیت در نظام‌سازی و حکومت‌داری از دیگر دستاوردهای مهم انقلاب اسلامی ایران هستند.

 دادستان عمومی و انقلاب شهرستان زابل تصریح کرد: افتراق انقلاب ما با سایر انقلاب‌ها و تحولات جهان بر پایه دو اصل بود یکی گرایش انقلاب اسلامی به احکام معنوی شریعت که وابسته به اصول محکم توحیدی و عقلی بود و باعث استحکام مبانی انقلاب شد و بقای و جاری بودن این احکام در طول زمان و عدم استهلاک آن را در برابر مسائل مستحدثه تضمین نمود و دیگری حفظ مقبولیت مردمی و اهمیت به مردم به‌عنوان عنصر اصلی حفظ یک سیستم سیاسی مترقی است.

 این مقام مسئول ادامه داد: قطعاً اگر انقلاب رخ نمی‌داد ایران نیز به‌مانند ده‌ها کشور فاقد استقلال در هاضمه بلوک‌بندی‌های استکبار جهانی هضم می‌شد و به‌عنوان نظامی پیرو به حیات نباتی و وابسته خویش ادامه می‌داد انقلاب اسلامی استحکام و تمامیت سرزمینی را، استقلال سیاسی را، تولید اندیشه را و تمدن‌سازی نوین اسلامی را بر پایه مقاومت و ظلم‌ستیزی بنا نهاد.

 پورنگ افزود: راهبرها و اهداف انقلاب اسلامی از ابتدا بر اساس دو مبنا پایه‌گذاری شد که رهبران آن امید به تحقق انقلاب را بر اساس این مبانی مسلم و قطعی اعلم می‌کردند این مبانی ریشه در وعده‌های قرآنی داشت که وقوع آن را بی‌تردید می‌کرد و مبانی موصوف اعم از دو معنا بود یکی توکل به ذات مقدس خداوند و دیگری استقامت در این راه پرتلاطم و سخت و دشوار.

انتهای خبر/