بخش پیرسهراب از توابع شهرستان چابهار که دو سال از دهستان به بخش ارتقا پیدا کرده چشم انتظار بهسازی راههای روستایی است.
به گزارش پایگاه خبری عصرهامون، یکی از مهمترین نیازهای روستانشینان حملونقل و ارتباط با مناطق شهری است، وجود راهها و جادههای امن و مناسب یکی از مهمترین زیرساختهای توسعه در یک منطقه بهحساب میآید و این امر در مناطق روستایی بسیار ضرورت دارد چرا که راههای روستایی حلقه اتصال روستاییان با شهرها برای عرضه محصولات دامی و کشاورزی است.
احداث، حفظ و بهرهبرداری مناسب از راههای روستایی دارای اثرات بسیار مثبت و آشکار بر وضعیت توسعهیافتگی روستاها دارد و راه روستایی یکی از مهمترین خدمات زیربنایی است که نقش و جایگاه ویژهای در توسعه این سکونتگاهها ایفا میکند بهطوریکه از آن بهعنوان شریان حیاتی هر منطقه یاد میکنند.
با این تفاسیر اما ازآنجاییکه با گسترش روزافزون خودروها در جادهها میطلبد راههای تردد این وسایل نقلیه نیز، پابهپای تعداد خودروها با پیشرفت روبهرو شوند؛ اما شاهد هستیم که اندک جادههای آسفالت شده بهندرت بازسازی میشوند و این مهم یکی از دغدغه اصلی مردم است که با معضلی به نام تصادف روبهرو هستند.
بخش پیرسهراب از توابع شهرستان چابهار که دو سال از دهستان به بخش ارتقا پیدا کرده است از محرومترین نقاط جنوب سیستان و بلوچستان است سهم این مردم از ۷۰ کیلومتر راه دسترسی روستایی و ۵۰ کیلومتر راههای اصلی آسفالت استاندارد فقط ۶ کیلومتر راه بازسازی است.
به گفته اهالی این مناطق، روستانشینان سالهاست برای آسفالت جاده این روستاها که حدود ۸۰ کیلومتر است چشمانتظار هستند و پیگیری آنان از مسئولان راه به جایی نبرده و سختگذر بودن، آسفالت نبودن، نداشتن زیر سازی مناسب گوشههایی از مشکلات آنها است.
نبود راه آسفالت در روستاهای این دیار تنها محدود به تعداد انگشت شماری نیست؛ بلکه اکثر روستاها با نبود راه روستایی مناسب و آسفالت شده مواجه هستند که اهالی آن خواستار پیگیری این مشکل هستند.
به گفته اهالی، رهاسازی این جاده باعث رنج و زحمت برای ساکنین شده سالهاست عملیات ترمیم آسفالت آن انجام نگرفته هم اینک وضعیت خیلی بدی دارد؛ بهگونهای که مسیر نامناسب آن تردد را بسیار دشوار کرده و برای تردد از آن باید عبور از مسیری پر فراز و نشیب را بر جان خرید تا از آن بهسلامت عبور کرد.
همان گونه که یکی از شهروندان ساکن در روستای پیرسهراب در گفتگو با خبرنگار عصرهامون اظهار کرد: نامناسب بودن وضعیت جادهها و نبود زیر ساز در زمان بارندگی و سیل مجدداً آسفالتی که بازسازی نشده و قدیمی است ازبین میرود و نداشتن آسفالت خیلی از جادهها برای ما و وسایل نقلیه ایجاد مشکل کرده است و با وجود مراجعههای بسیار تفاوتی ایجاد نشده است
سهم ۳۰ هزار نفر از اهالی بخش پیرسهراب فقط ۶ کیلومتر آسفالت است
پرویز پیکن، عضو شورای اسلامی بخش پیرسهراب در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: بخش پیرسهراب از توابع شهرستان چابهار با ۱۲۱ پارچه آبادی و جمعیتی بالغ بر جمعیت ۱۰ هزار نفر در خردادماه سال ۱۴۰۰ از دهستان به بخش ارتقا پیدا کرد، اما یکی از محرومترین بخشهای کشور محسوب میشود و تقریبا ۷۰ کیلومتر راه دسترسی روستایی و ۵۰ کیلوتر راه اصلی دارد.
وی افزود: در این بخش حداقل ۸۰ کیلومتر راه روستایی نیاز به آسفالت دارد که متاسفانه با پیگیریهایی که در چند سال اخیر صورت گرفته است هیچگونه نتیجهای از سوی اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای جنوب استان و راهداری شهرستان صورت نگرفته است.
عضو و سخنگوی شورای اسلامی شهرستان چابهار اظهار کرد: در چهار سال اخیر فقط ۶ کیلومتر از راههای روستایی این بخش آسفالت شده که بدون نظارت دستگاههای اجرایی انجام شد که اکثر نقاط این آسفالت توسط آب شسته و از بین رفته است و ظاهراً متولیان امر هیچگونه توجهی در حوزه آسفالت این بخش ندارند.
پیکن اذعان کرد: بالغ بر ۲۹ روستا در بخش پیرسهراب آسفالت نشده است و راههای اصلی نیاز به بازسازی دارند و درمحور پارگ به پیرسهراب بعضی از این چالهها با خاک پر شده است که ولی با کوچکترین بارندگی دوباره خاک از بین میرود و کما فی سابق میشود، چراکه زیر ساز به درست انجام نشده است.
وی با بیان اینکه در چهار سال اخیر فقط ۶ کیلومتر از راه روستاهای بخش پیرسهراب آسفالت شده است، گفت: در طی این سالها باید مشخص شود که سهمیه بخش پیرسهراب به چه میزان بوده و چرا این مقدار اندک راه فقط بازسازی شده و این راهها در گذشته آسفالت شده بودند.