داستان عدم پرداخت سه‌ماهه حقوق پرسنل شرکتی دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر و همچنین عدم تمدید قرارداد و بلاتکلیفی نیروهای ۸۹ روزه ادامه دارد.
تاریخ انتشار :يکشنبه ۲۸ آبان ۱۴۰۲ ساعت ۰۹:۳۴
پرسنل شرکتی دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر در سخت‌ترین شرایط معیشتی خود قرار دارند و هیچ دادرسی ندارند، علی‌رغم پیگیری‌هایی که از سوی آنها صورت‌گرفته اما تاکنون هیچ پاسخ دقیقی مبنی بر واریزی دریافت نکرده‌اند.
در کجای دنیا چنین اتفاقاتی دیده‌ایم که در اینجا هر بار توسط دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر تکرار می‌شود؟
مقام معظم رهبری همواره تأکید می‌فرمایند که رفع مشکلات جامعه کارگری یکی از مسائل مهم است که باید نسبت به آن اهتمام شود و حقوق طبیعی نیروی کار رعایت شود و اهتمام به حقوق نیروی کار از جمله دستمزد عادلانه و پرداخت منظم و بدون تأخیر آن، بیمه، آموزش، خدمات رفاهی، بهداشت و درمان و ثبات اشتغال یعنی امنیت شغلی از مسائل بسیار مهم است.
اما تاکنون دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر به مسائل معیشتی پرسنل توجهی نداشته و حتی این افراد برای تأمین مایحتاج زندگی خود مانده‌اند و الان تحت مشکلات و فشار عصبی و روحی روانی هستند و این ناتوانی در مدیریت‌ها و اجحاف در حق این پرسنل خدوم همچنان ادامه‌دار است.
چگونه می‌توان باور کرد که این پرسنل باتوجه‌به وضعیت گرانی و تورم سرسام‌آور و مشکلاتی همچون عدم استحقاق بیمه و مشکلات مالی باانگیزه در حال انجام کار هستند؟
حال خبرهایی می‌رسد که علی‌رغم عدم واریز حقوق پرسنل شرکتی، نیروهای قرارداد ۸۹ روزه نیز مدت سه ماه است که قرارداد جدید با آنها طی نشده است و نیروهای قرارداد ۸۹ روزه هم با کمبود نیرو و شیفت‌های سنگین بیمارستان‌ها روزگار خود می‌گذرانند که آنها هم دچار مشکلات عدیده‌ای هستند.
لازم به ذکر است: علی‌رغم گذشت دو ماه از استقلال دانشکده علوم پزشکی چابهار اما مباحث مرتبط با حوزه‌های مالی، منابع انسانی و حتی منابع فیزیکی آن همچنان وابسته به تصمیمات دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر است و متأسفانه مدیران دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر نیز در این مورد بر حسب سلایق رفتار کرده و با نگاه متفاوت به حوزه چابهار نگاه می‌کنند که این موضوع باعث نگرانی مردم در زمینه سلامت آنان شده است.
به قلم نصیر جدگال، فعال اجتماعی
عصرهامون موضوعات مطرح شده در این نوشته را تأیید یا تکذیب نمی‌کند.
انتهای خبر/
https://asrehamoon.ir/vdcbfsb80rhb0fp.uiur.html
asrehamoon.ir/vdcbfsb80rhb0fp.uiur.html
