دولت انگلیس هر جا صلاح میدید به ضرر دولت ایران وارد معامله شده و بر ضد منافع ملی کشورمان عمل میکرد.
به گزارش پایگاه خبری عصرهامون، برات حمیدیان، استادیار دانشگاه آزاد زابل در یادداشتی نوشت: خیانتهای انگلیسیها در طول تاریخ به ایران در ۲ حکومت در ایران شکل گرفت: در حکومت قاجاریه که خیانتشان از نوع سیاسی بود بر اساس عهدنامه پاریس در سال ۱۸۵۷ افغانستان را از ایران جدا کردند، نوع خیانت بعدی که سیاسی_اقتصادی است این بود که باتوجهبه تحمیل قرارداد رویتر (۱۸۷۲) که بر اساس آن، ایران به مدت ۷۰ سال کاملاً به انگلستان فروخته شد.
خیانت بعدی که انگلیس به ایران کرد خیانتی مذهبی_فرهنگی بود که ایجاد فرقههای ضاله بابیت و بهائیت بود که بهقصد انحطاط مذهبی در ایران شکل گرفت.
خیانت بعدی انگلیس که در این دوره از زمان میتوان نام برد خیانت از نوع سیاسی و آن هم جداکردن بخشی از بلوچستان از خاک ایران در سال ۱۸۸۷ بود.
خیانت بعدی انگلیس به ایران که یک خیانت سیاسی_اقتصادی بود، تحمیل قرارداد تالبوت (انحصار توتون و تنباکو) به ایران بود.
تحمیل قرارداد لاتاری (تأسیس قمارخانه) به ایران از سوی میرزا ملکم خان، خیانت دیگر حکومت قاجار بود که یک نوع خیانت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود.
حکومت بعدی که به ایران واقعاً ظلم بیش از اندازه کرد میتوان به اقدامات عصر پهلوی جهت نابودی ایران اشاره کرد اقداماتی نظیر حمایت و پشتیبانی از کودتای رضاخان از طریق سید ضیاءالدین طباطبایی و روزنامهنگاری که عامل تأسیس سفارت بریتانیا بود که در زمان حکومت پهلوی و یک نوع خیانت سیاسی به شمار میرود.
کمک به فرار رضاخان از ایران و روی کار آوردن فرزندش یکی دیگر از خیانتهای دیگر عصر پهلوی و هم قاجار بود.
مانعتراشی در راه تشکیل حکومت جمهوری در ایران طی سالهایی که حکومت محمدرضا شاه انجام شد این اقدام در زمان عصر پهلوی که یک خیانت سیاسی محسوب میشد.
یکی دیگر از خیانتهای دوره پهلوی این بود که محمدرضا شاه نقش مستقیم در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برای همراهی با آمریکا بود که یک نوع خیانت سیاسی محسوب میشود.
آخرین خیانتی که میتوان در دوره عصر پهلوی نام برد به نقش مستقیم حکومت در جدایی کل سرزمینهای جنوبی خلیجفارس که در سال ۱۹۷۱ به جدایی کامل بحرین انجامید، میتوان اشاره کرد.