اظهارنظر نسبت به توقف حفظ، احیاء و حفر چاهک‌های آب کشاورزی در سیستان، هیجانی و سطحی است.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۴۰۲ ساعت ۰۶:۴۸
یادداشت؛
چاهک‌های منطقه سیستان
به گزارش پایگاه خبری عصرهامون به نقل از زاهدنیوز، عباس نورزایی، کارشناس ارشد مدیریت روستایی در یادداشتی نوشت: چاهک، یکی از انواع چاه‌ها است که تا عمق ۲۵ متر برای جمع‌آوری و استحصال زهاب موجود در خاک، حفر می‌شود؛ بنابراین باتوجه‌به نبود سفرهٔ آبی در سیستان، یکی از راه‌های بازچرخانی زهاب، حفر این چاهک‌ها است که از آغاز خشکسالی مزمن در دههٔ هفتاد، مرسوم شده و در شرایط سخت محیطی، توانسته اقشار محروم و کم‌درآمد را که دارای زمین‌هایی با مساحت کوچک بوده‌اند، در منطقه تثبیت کند.
حفر این چاهک‌ها با مجوزهای قانونی و فنی سازمان آب منطقه‌ای استان صورت می‌گیرد و باتوجه‌به ایرادات هیجانی بعضی افراد و رسانه‌ها، در یک نشست علمی با حضور متخصصان کشاورزی، آبیاری، فیزیک خاک، توسعهٔ روستایی، جامعه‌شناسی و محیط‌زیست، ابعاد مختلف اثرات آن مورد واکاوی قرار گرفت که ماحصل این نشست علمی، به تجویز این فعالیت انجامید، بنابراین به نکاتی برای تنویر افکار عمومی اشاره می‌شود:
1- آبدهی این چاهک‌ها، به طور متوسط یک لیتر بر ثانیه است و برای تأمین آب کشاورزی یک هکتار زمین استفاده می‌شود.
۲- طی دهه‌های اخیر نزدیک به ۶۰۰۰ حلقه چاهک توسط کشاورزان حفر شده و این در حالی است که ۴۰ هزار واحد بهره‌برداری کشاورزی در سیستان متقاضی حفر چاهک هستند، بنابراین موضوع، امر جدیدی نمی‌باشد و برای ارزیابی آن‌ها یک تجربهٔ ۴۰ساله وجود دارد.
۳- این چاهک‌ها، آب را بازچرخانی می‌کند، به این تعبیر که آب استحصالی، بلافاصله به زمین برمی‌گردد، بنابراین شبههٔ خشک‌شدن گیاهان مرتعی، وجاهتی ندارد، بلکه در اطراف این چاهک‌ها، پوشش گیاهی بیشتری از خارشتر و دیگر گیاهان سازگار، تقویت شده است.
۴- چنانچه سیلاب‌های هیرمند وارد منطقه نشود، احتمال افت کیفیت آب وجود دارد، البته، عملیات لیچینگ یا آب‌شویی حتی برای دورکردن شوری از سطح دسترسی گیاه، همه‌ساله توسط کشاورزان از قدیم‌الایام انجام می‌شده است، البته چاهک‌های زیای وجود دارند که بیش از ده سال است، افت کیفیت نداشته‌اند.
۵- در ادامهٔ این فعالیت، از افزایش آن جلوگیری شده است، بلکه بخشی از چاهک‌های موجود، بهسازی و احیاء می‌شوند که چاهک جدید و گسترش، به‌حساب نمی‌آیند.
6- شورشدن یا شور بودن بعضی چاهک‌ها در بعضی از مناطق، دلیلی بر عدم حفر آن نمی‌باشد، گیاهان شوری‌پسند و آبزیانی که با استفاده از آب‌های شور بهرهٔ اقتصادی دارند، طیف وسیعی هستند که وزارت جهاد کشاورزی در ترویج و توسعهٔ آن‌ها در کشور اهتمام دارد.
انتهای خبر/
https://asrehamoon.ir/vdcivzazwt1aqu2.cbct.htmlحفر این چاهک‌ها با مجوزهای قانونی و فنی سازمان آب منطقه‌ای استان صورت می‌گیرد و باتوجه‌به ایرادات هیجانی بعضی افراد و رسانه‌ها، در یک نشست علمی با حضور متخصصان کشاورزی، آبیاری، فیزیک خاک، توسعهٔ روستایی، جامعه‌شناسی و محیط‌زیست، ابعاد مختلف اثرات آن مورد واکاوی قرار گرفت که ماحصل این نشست علمی، به تجویز این فعالیت انجامید، بنابراین به نکاتی برای تنویر افکار عمومی اشاره می‌شود:
1- آبدهی این چاهک‌ها، به طور متوسط یک لیتر بر ثانیه است و برای تأمین آب کشاورزی یک هکتار زمین استفاده می‌شود.
۲- طی دهه‌های اخیر نزدیک به ۶۰۰۰ حلقه چاهک توسط کشاورزان حفر شده و این در حالی است که ۴۰ هزار واحد بهره‌برداری کشاورزی در سیستان متقاضی حفر چاهک هستند، بنابراین موضوع، امر جدیدی نمی‌باشد و برای ارزیابی آن‌ها یک تجربهٔ ۴۰ساله وجود دارد.
۳- این چاهک‌ها، آب را بازچرخانی می‌کند، به این تعبیر که آب استحصالی، بلافاصله به زمین برمی‌گردد، بنابراین شبههٔ خشک‌شدن گیاهان مرتعی، وجاهتی ندارد، بلکه در اطراف این چاهک‌ها، پوشش گیاهی بیشتری از خارشتر و دیگر گیاهان سازگار، تقویت شده است.
۴- چنانچه سیلاب‌های هیرمند وارد منطقه نشود، احتمال افت کیفیت آب وجود دارد، البته، عملیات لیچینگ یا آب‌شویی حتی برای دورکردن شوری از سطح دسترسی گیاه، همه‌ساله توسط کشاورزان از قدیم‌الایام انجام می‌شده است، البته چاهک‌های زیای وجود دارند که بیش از ده سال است، افت کیفیت نداشته‌اند.
۵- در ادامهٔ این فعالیت، از افزایش آن جلوگیری شده است، بلکه بخشی از چاهک‌های موجود، بهسازی و احیاء می‌شوند که چاهک جدید و گسترش، به‌حساب نمی‌آیند.
6- شورشدن یا شور بودن بعضی چاهک‌ها در بعضی از مناطق، دلیلی بر عدم حفر آن نمی‌باشد، گیاهان شوری‌پسند و آبزیانی که با استفاده از آب‌های شور بهرهٔ اقتصادی دارند، طیف وسیعی هستند که وزارت جهاد کشاورزی در ترویج و توسعهٔ آن‌ها در کشور اهتمام دارد.
انتهای خبر/
asrehamoon.ir/vdcivzazwt1aqu2.cbct.html
