طی دو سال اخیر سطح زیر کشت و تولید میگو در جنوب سیستان و بلوچستان بدون رخداد بیماری افزایش یافت.
به گزارش پایگاه خبری عصرهامون، پرورش میگو بیتردید یک پتانسیل بزرگ در بندر اقیانوسی چابهار است که باتوجهبه مساعد بودن شرایط آبوهوایی و فراهم بودن زیرساختهای لازم، سرمایهگذاری در آن کاملاً توجیه اقتصادی دارد.
وجود دریای عمان و شرایط اقلیمی مناسب، ظرفیتهای کمنظیری را به لحاظ آبزیپروری در سواحل جنوب استان ایجاد کرده که این ویژگیها میتواند شیلات و گسترش آبزیپروری را محور توسعه منطقه به لحاظ ایجاد اشتغال، تولید غذا، توسعه اجتماعی و امنیتی در سطح منطقهای و حتی ملی فراهم کند.
توسعه آبزیپروری با نگاه صیانت از محیطزیست، بهنوعی اکوتوریسم و کمککننده به گردشگری نیز میتواند محسوب شود؛ چرا که در مقایسه با سایر صنایع با کمترین سرمایهگذاری و کمترین مخاطره برای محیط، میتواند اهداف اقتصادی، اشتغال و توسعه فرهنگی و اجتماعی منطقه را نیز تأمین کند.
آبوهوای چابهار به سبب نزدیکی به خط استوا نسبتاً گرم و مرطوب و به علت وزش بادهای موسمی مونسـون متعادل است، دقیقاً به همین دلیل میتوان گفت که چابهار بهشتی برای آبزیپروری است.
سواحل مکران را از یک سو بهشت آبزیپروری ایران میدانند و از سوی دیگر بیرقیب بودن میگوی این منطقه و صادرات به آنسوی مرزها ظرفیت خاص است که در این راستا میتوان با توجه بیشتر به پرورش آبزیان بهویژه میگو گامی مؤثر در تحقق جهش تولید و تأمین امنیت غذایی کشور برداشت.
افزایش سطح زیر کشت و تولید میگو بدون رخداد بیماری در طی دو سال اخیر در سیستان و بلوچستان
فاطمه داودی، رئیس اداره بهداشت و مدیریت بیماریهای آبزیان بیان کرد: سیستان و بلوچستان دارای دوسایت پرورش میگو فعال با نامهای مجتمع کشت و صنعت مکران و سایت شهید صنعتی گواتر است که سایت کشت و صنعت مکران از سال ۱۴۰۰ آغاز به فعالیت تولید میگو در دو دوره پرورشی در سال کرده است.
وی ادامه داد: بروز بیماری مهلک و اخطار کردنی AHPND در کشور در سال 1401، با انجام تلاشهای مجدانه کارشناسان اداره کل دامپزشکی استان در راستای تشدید نظارتها و مراقبتهای بهداشتی دامپزشکی، رصد و پایش بیماریها علیالخصوص بیماریهای اخطار کردنی میگو، اجرای دقیق و صحیح ضوابط بهداشتی و قرنطینهای و امنیت زیستی در مزارع پرورش و مراکز تکثیر میگو استان باعث شد این استان برای دومین سال پیاپی سالی عاری از بیماری با پیشبینی افزایش حجم برداشت و تولید میگو در سایتهای پرورش میگو را تجربه کند که این نکته سبب ماندگاری سرمایه و بهتبع آن افزایش اشتغال پایدار در منطقه میشود.
رئیس اداره بهداشت و مدیریت بیماریهای آبزیان تصریح کرد: میزان ذخیرهسازی بچهمیگو و سطح زیر کشت در سایتهای پرورش میگوی این استان در سالهای ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ جمعاً میزان ۱۴۴ میلیون و ۳۴۷ هزار قطعه پست لارو در سطح زیر کشت هزار و ۷۵ هکتار و با میزان تولید نهایی میگو به مقدار هزار و ۸۲۰ تن است.
وی افزود: این مقادیر در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ مجموعاً میزان ۳۳۰ میلیون و ۱۹۸ هزار قطعه پست لارو در سطح زیر کشت هزار و ۹۷۰ هکتار بود و همچنین میزان تولید میگو در سال ۱۴۰۱ مقدار هزار و ۸۲۰ تن میگو بوده است.
داودی اذعان کرد: در سال زراعی ۱۴۰۲ برداشت کراپ اول میگو در سایت پرورش میگو کشت و صنعت مکران به پایان رسیده است و برداشت میگو در سایت شهید صنعتی گواتر در حال انجام است که تاکنون جمعاً میزان هزار و ۱۰۰ تن میگو برداشت شده است و پیشبینی میشود در پایان فصل تولیدی ۱۴۰۲ مقدار تولید در دو سایت پرورش میگوی استان به بیش از ۲ هزار تن میگو برسد.
آبزیپروری و بهویژه آبزیپروری میگو در نوار ساحلی جنوب استان سیستان و بلوچستان در چهار شهرستان زرآباد، کنارک، چابهار و دشتیاری ظرفیتهای قابلتوجهی را به لحاظ تولید و تأمین پروتئین باکیفیت و به تعبیری امنیت غذایی و همچنین ایجاد اشتغال را دارد و از مزیتهای منطقه بوده که با فعالسازی ظرفیتهای آبزیپروری میتواند در توسعه اقتصادی، اجتماعی و امنیتی منطقه و کشور نقش بسزایی داشته باشد.