تنگ دادکان، تنگ ساخته دست بشر که جای بسیار بکر و ناشناخته در دل ایرندگان است و تاکنون هیچ یک از مسئولین و مردم شهرستان حتی نامی از آن را نشنیده اند و این تنگ، همان تنگ سکن در جاده مال رو قدیم به دامن است و اما بزرگترین و زیبا ترین رشته کوه را در این منطقه داریم بنام بیرک با جاذبه های زیست محیطی و میراثی ثبت نشده اش، کوه بیرکی که همگان می دانند که بیش از نیمی از آن در حوزه جغرافی شهرستان خاش و در بخش بسیار زیبای ایرندگان واقع است که حوزه غربی، شمال غربی تا نزدیکی حق آباد پسکوه و طول جنوبی بطور کامل در حوزه آبریز ایرندگان قرار دارد و صدها پارچه آبادی و چشمه را در بر میگیرد و آثار باستانی متعددی را در خود جای داده است.
درد ما این است که تاکنون هیچ یک از مسئولان حتی برای یکبار نامی از رشته کوه بیرک ایرندگان بر زبان جاری نکرده و برای تقویت ظرفیت های این رشته کوه بسیار زیبا تلاش نکرده اند، انگار این نعمت خدا دادی را خود به عنوان تهفه تقدیم سراوان نموده ایم. تا جایی که جدیداً اداره محیط زیست سراوان و مهرستان بدون هماهنگی مسئولین بخش ایرندگان شده و از غار باستانی صداکی گزارش تهیه کرده و بدون هماهنگی به عمق ایرندگان و نزدیکی روستای اسپه نفوذ و غار باستانی صداکی که خود در زمانی مامنی امن برای مردم ایرندگان در زمانهای قهر طبیعت و حمله ازبکان و مغولها بوده و طبق گفته بزرگان این رشته کوه بسیار زیبا از خود تاریخی دارد که درازایش پیدا نیست را به نام خود ثبت کرده اند و آن را مکشوفه منحصربفرد سراوان اعلام و به آن فخر فروخته اند.
طبق مصاحبه رییس اداره محیط زیست سراوان با یکی از رسانه ها؛ این غار را سال گذشته کشف کرده اند اما مردمان ایرندگان چندین قرن پیش این را کشف کرده اند و در آن غار سکونت داشته اند و جالب است بدانید غار صداکی (سداکی یا پستاک) تماما در حوزه ی ایرندگان است و در ده کیلومتری روستای پستاک ایرندگان قرار دارد.
اما در گذشته نیز شاهد بودیم اداره محیط زیست سراوان بسیاری دیگر از آثار و جاذبه های بکر و دیدنی همچون کوه بیرک، آبشار هشانی، خفاش دم موشی، پلنگ و خرس بیرک را در غفلت مسئولان محیط زیست به نام سراوان ثبت کرده اند در صورتی که این آثار متعلق به حوزه ایرندگان شهرستان خاش است.
دو سوم کوه بیرک متعلق به خاش است ولی خود مسئولان خاش از آن خبر ندارند و این کوه تقریبا یکصد و بیست کیلومتر طول و پانزده کیلومتر عرض بصورت رشته کوهی که از شرق دشت پیگل و دشت آبخوان شروع تا مهرستان ادامه دارد که عمده مساحت آن در شامل غرب و طول جنوبی بطور کامل در بخش ایرندگان واقع است. بهترین چشم انداز در این منطقه است.
همچنین در این خصوص مردم بخش ایرندگان طی ارسال نامه به فرماندار خاش و مدیرکل محیط زیست استان خواستار پیگیری این مسئله مهم شدند اما هنوز مسئولان در این رابطه پاسخی ندادند.