ظرفیت ها و چالش های صنعت گردشگری در منطقه دلگان

به گزارش عصرهامون به نقل از  دلگان پرس، مجید نارویی فعال اجتماعی و فرهنگی یادداشتی را در خصوص گردشگری با موضوع "ظرفیت ها و چالش های گردشگری در منطقه دلگان" به این پایگاه خبری ارسال کرده است:
دلگان (گلمورتی) از شهرهای تاریخی و فرهنگی سیستان و بلوچستان بوده که در جنوب غربی این استان واقع شده است. این منطقه دارای قابلیت های مختلف گردشگری مانند جاذبه های کوهستانی (آبگرم کنتی و هودیان) و تولید چندین نوع صنایع دستی و سنتی، ظرفیتی قابل اعتنا در عرصه گردشگری دارد اما با این وجود به اعتقاد اکثر شهروندان، این شهرستان وضعیت مناسبی در جذب مسافر و گردشگر ندارد که شاید بتوان گفت دلیل عمده آن ناشناخته ماندن ظرفیت های گردشگری دلگان برای مسافران و گردشگران است.
این شهرستان جزو نخستین شهرهای ولایی استان سیستان و بلوچستان و خاستگاه هیبت، شجاعت و مفاخر، شهیدان و رزمندگان دفاع مقدس مشاهیری همچون شهید علی اکبر رخشانی، شهید رضا فولادی، شهید باران بامری، شهید محمد بامری، شهید نبی بخش بامری ، ... و شهدای مدافع حرم همانند اصغر بامری ، نظرمحمد بامری ، مراد عبدالهی ، پرویز بامری و همچنین یادگاران و جانبازانی ( تندیس بصیرت) دوران هشت سال دفاع مقدس همچون حسن بامری، سردار لال بخش بامری، شهمیر بامری و ... را در دامن خود پرورانده ولی این مفاخر برای بسیاری از مردم هنوز آنچنانکه باید شناخته شده نیست لذا سالانه صدها و هزارها مسافر و گردشگر بدون توقف در دلگان از این شهر عبور کرده و به سمت چابهار و بالعکس می روند .
آب گرم های هودیان، آب گرم کنتی، آبگرم کنار آزاد، منطقه گردشگری پوزه باغ، آبشار اسفند، روباهی و امثالهم از مکان های دیدنی این دیار برای مردم و مسافران هستند. فعالان گردشگری ناشناخته بودن جاذبه های گردشگری، نداشتن برند و راهبرد و معبر بودن دلگان را از دلایل اصلی عدم جذب مسافر و گردشگر در این شهرستان می دانند.
همچنین نگرش متولیان امر و مسوولان باید به موضوع گردشگری تغییر کند تا توجه بیشتری به اقتصاد گردشگری در این شهرستان صورت گیرد و ناآگاهی عمومی را مشکل و چالش مهم حوزه گردشگری این شهرستان ذکر و بیان کرد.
بایستی اهمیت اقتصاد گردشگری را به مردم نشان داد و با برنامه ریزی به جهتی رفت که سرمایه گذاران در امر گردشگری دخیل شوند و هنوز پژوهش و همایشی با موضوع گردشگری و بررسی نقاط ضعف و قوت این حوزه بر پا نشده است.
هر چند استقرار چند ایستگاه گردشگری برای معرفی ظرفیت های این حوزه اقدامی خوب و مثبت است، مضافا کالبد مناطق روستایی باید حفظ شود و گردشگر برای ورود به یک مکان انگیزه می خواهد، اما فضای کافی برای زندگی گردشگری در این شهرستان وجود ندارد بنابراین گردشگر وقتی که در فضای شهری قرار می گیرد و با وضعیت کنونی مواجه می شود انگیزه خود را از دست می دهد یک گردشگر باید بتواند در خیابان شهر قدم بزند، چای بنوشد، با مردم تعامل و صحبت کند.
بخشی از رونق و توسعه گردشگری یک منطقه به میزان هتل ها و فضاهای اسکان و اقامت برای گردشگر مرتبط است که نقش بخش خصوصی (سرمایه داران بومی) در این زمینه صفر است و بایستی در عمل ورود و نمود بیشتری داشته باشند، که باید سرمایه داران بومی منطقه دلگان و جنوب غرب سیستان و بلوچستان به توسعه بازارچه های سوغات و صنایع دستی ورود جدی تری داشته باشند و میهمان سراهای ادارات نیز آسیب بزرگی برای رونق هتل داری در شهرستان است.
مواردی مانند رفع ضعف هتل داری و رستوران داری جنوب غرب سیستان و بلوچستان، انتشار تصاویر و کاتالوگ ها از جاذبه های گردشگری شهرستان، افزایش ایمنی مسیرهای مواصلاتی و ارتباطی این منطقه، توجه ویژه به اکوتوریسم (طبیعت گردی) و غیره از عوامل مهم توسعه صنعت گردشگری در این منطقه محروم کشور است.
مجید نارویی
انتهای پیام/8306