زاهدان کلانشهری با سرانه کمتر از یک متر فضای سبز!/ نورهایی‌که تیشه به ریشه درختان می‌زند

به گزارش عصرهامون، زاهدان به عنوان یکی از کلان شهرهای کویری کشور همواره با کمبود فضای سبز روبرو است به گونه ای که سرانه فضای سبز در آن کمتر از یک متر مربع و تعداد پارک های آن اندک شمار است.
پارک هایی که به جای فضای سبز اکنون برای اینکه خیال برخی دست اندرکاران مربوطه را از هرس و رسیدگی به درختان موجود در میادین و بلوارها و یا بوستان ها راحت کند با کف پوش های سنگی تزئین شده است و ساکنان این شهر از مجبوری به جای پارک و بوستان باید روی به بلوارها و میادین بیاورند؛ کمبود سرانه فضای سبزی که باعث شده سهم بسیاری از خانواده های زاهدانی از 13 بدر گاهی تنها یک بوته باشد در زمین های مجاور کلاته رزاق زاده.
 
وضعیت فضای سبز زاهدان خوب نیست
با این تفاسیر باید گفت وضعیت فضای سبز زاهدان خوب نیست برای پی بردن به صحت این جمله نیازی به رجوع به آمار و ارقام نیست، کافی است در شب های زاهدان چرخی در خیابان های این کلانشهر بزنید و نگاهی به بلوار ها و میدان هایی بیاندازید که مردم در جستجوی سبزی و درخت به آن پناه آورده اند.
در این میان اگر نگاهی به استان های نزدیک به سیستان وبلوچستان بیاندازیم درمی یابیم که  سرانه فضای سبز یزدی ها 18 مترمربع و کرمانی ها کمی بیشتر از 17 مترمربع است که مقایسه این ارقام با عدد یک متری زاهدان نشان می دهد در  آب و هوای کویری هم می توان شهری سبزتر داشت. اما علت این اختلاف چیست؟ شاید ضعف مدیریت شهری، کمبود مطالعات علمی و برنامه های بلندمدت درد اصلی باشد.
 
سنگ جایگزین فضای سبز
البته ناگفته نماند در این میان دور برخی زمین ها دیوارهایی کشیده شده بلند تر از قد آدم های شهر؛ مانند مجتمع تفریحی گراناز که متعلق به  کل شهروندان زاهدان است و اکنون به جای فضای سبز به مکانی پر از  آلاچیق و سنگ تبدیل شده و یا زمین های دور مجتمع لادیز که در برنامه ریزی ها به عنوان فضای سبز شهری در نظر گرفته شده و اکنون بدون هیچ اقدامی به حال خود رها شده اند.
در این میان از یک سو عدم ارتباط موثر بین شهرداری با مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی یا مردم و از سوی دیگر کاشت اکالیپتوس که با زیست بوم منطقه هیچ تناسبی ندارد درد را برای شهرنشینان زاهدانی دوچندان کرده است.
 
آب تصفیه خانه شهر راهی پاکستان می شود!
معضل دیگر شهرنشینان زاهدانی هدر رفت آب تصفیه خانه شهر است؛ بیان این مطلب بدان جهت است که بخشی از شهر سیستم لوله کشی فاضلاب دارد و فاضلاب جمع آوری شده پس از جمع آوری بدون هیچ استفاده ای رها شده و هشت سال است که راهی پاکستان می شود. در این میان آمارها گویای آن است که بیشترین میزان تصفیه روزانه 80 هزار لیتر است. عددی بزرگ برای شهر کم آب و کم بارشی چون زاهدان که می توان به وسیله آن پروژه کمربند سبز یا آبیاری درختان موجود در فضای سبز این شهر را انجام داد.
در این خصوص باید گفت با بحران آب مواجه نیستیم بلکه با عدم مدیریت صحیح دست و پنجه نرم می کنیم.
 
نورهایی که تیشه به ریشه درختان می زنند
با این تفاسیر اما اگر از جایگزینی سنگ فرش بوستان ها که اکنون جای درختان را گرفته گذر کنیم این روزها نورپردازی درختان تیشه به ریشه آنان زده است؛ نورپردازی هایی که برای زیبایی شهر جان درختان را نشانه گرفته اند.
دکتر سیدی پژوهشگری است که در زمینه فیزیولوژی گیاهی از دانشگاه گوته بورگ سوئد در مقطع دکتری فارغ التحصیل شده و به عنوان محقق پسا دکتری در دانشگاه ویرجینیای آمریکا و دیگر دانشگاه های اروپایی تحقیق کرده است؛ به گفته وی وقتی ما در شب گیاه را برخلاف چرخه طبیعی تحت تأثیر نورهای مصنوعی قرار می دهیم، پدیده ای به نام «شکست شب» رخ می دهد که نمو گیاه را مختل می کند و طی چند سال گیاه خشک می شود، حتی اگر آفت و بیماری هم نداشته باشد و به طور منظم آبیاری شود.
علی ای حال در پی چنین غفلت هایی که جان اندک درختان شهر را نشانه گرفته است مردم کلانشهر زاهدان بیکار ننشسته و با بستن کمر همت، خود اقدام به احیای فضای سبز در محل های زندگی شان کرده اند و با کاشت درختان انار، انگور، توت، یا گل ها و سایر درختان زمینه ای برای بهره مندی از فضای سبز برای خود و اعضای خانواده شان را مهیا کرده اند.
اما آنچه این مردم از مسئولان شهرداری و فضای سبز خواستار هستند آن است که تکانی به خود بدهند و به مشکلات شهر و مطالبات مردم رسیدگی کنند زیرا حق این مردم سرانه فضای سبز یک متری نیست.
 
انتهای پیام/