محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در آمریکا ژنی را کشف کردهاند که در افرادی که در کودکیشان حداقل یک ساعت در روز به خواندن یا انجام سایر «کارهای نزدیک» میپردازند، موجب نزدیکبینی میشود.
آنها دریافتند موشهایی که در محیط بصری مشابه خواندن قرار گرفته بودند، هنگامی که مقدار کمتری از APLP2 در چشمهای آنها وجود داشت، کمتر در خطر ابتلا به نزدیکبینی بودند.
تکاشنکو بیان کرد: با کاهش میزان APLP2 در چشم، میتوان احتمال ابتلا به نزدیکبینی متاثر از شرایط محیطی را کاهش داد. این یافته شانس ما را در رسیدن به روشی برای جلوگیری از نزدیکبینی در همه افراد، بدون در نظر گرفتن گونه APLP2 که حامل آن هستند، افزایش میدهد.
اگرچه دستیابی به چنین درمانی ممکن است سالها طول بکشد، زیرا محققان هنوز نمیدانند که چگونه میتوان میزان APLP2 در افراد کاهش داد.
انتهای پیام/8399 https://www.asrehamoon.ir/vdcft1de.w6dm0agiiw.html