حماسه 9 دی صفحه زرینی از کتاب انقلاب اسلامی

به گزارش عصرهامون به نقل از دلگان پرس، حجت الاسلام والمسلمین جواد بامری نویسنده و پژوهشگر حوزوی یادداشتی را به این پایگاه خبری ارسال کرده است:
بصیرت با «بصر» هم‌ریشه و در اصل به معنای بینش است، قرآن کریم درباره پیغمبر اکرم (ص) می‌فرماید: «قُلْ هَـذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللّهِ عَلَى بَصِیرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ اتَّبَعَنِی...؛ من به سوی خدا دعوت می‌کنم؛ هم خودم بصیرت دارم؛ هم کسانی که با من هستند و از من پیروی می‌کنند.» یوسف/108
امیرمؤمنان (علیه السلام) دراین زمینه می‌فرمایند: «إِنَّ مَعِی لَبَصِیرَتِی مَا لَبَّسْتُ عَلَى نَفْسِی وَ لَا لُبِّسَ عَلَیَّ...» من در این راهی که انتخاب کردم با بصیرتم. نه خودم خودم را فریب دادم، نه دیگری فریبم داد. نهج‌البلاغه/ ص54 و 194
در دوران جاهلیت نامش "یسار" بود، پیامبر اکرم(ص) پس از اسلام، نام "سلیمان" را بر او گذاشت. قبیله‌ی او خزاعه، از بزرگ‌ترین قبایل عراق بود و از دیرباز جایگاهی ویژه در میان عرب داشت، متاسفانه در جنگ جمل لغزید پس از آمدن على(ع) از جنگ جمل به کوفه، سلیمان بن صرد به حضور ایشان رسید. على(ع) او را مورد نکوهش قرار داد و فرمود: "تو در نصرت من تردید و درنگ کردى؛ حال آن که تو، به گمان من بیش از هرکس دیگر سزاوار تقویت و استظهار من بودى! چه چیز تو را از کمک به اهل بیت پیامبر(ص) بازداشت؟ چرا به آنان کمک نکردى؟" سلیمان گفت: "اى امیرمؤمنان! از گذشته‌ها بگذر و مرا به خاطر گذشته سرزنش مکن و دوستى مرا نگهدار و مرا اندرز ده. هنوز کارهایى در پیش است که مى‌توانى ضمن آن، دوستانت را از دشمنانت بازشناسى!"
همچنین سلیمان بن صرد در جریان صلح در کوفه حضور نداشت، نزد امام حسن(علیه السلام) آمد. چون بر امام حسن وارد شد، گفت: "سلام بر تو اى خوارکننده‌ى مؤمنان!" امام حسن (ع) جواب سلام داد و سپس گفت: "حال بنشین؛ پدرت آمرزیده باد!" سلیمان نشست و گفت: "ما پیوسته در تعجبیم که چگونه با معاویه بیعت کردى با این‌ که صد هزار جنگ‌ جو از اهل عراق با تو بودند و همه حقوق‌بگیر؛ با همین اندازه فرزندان و غلامانشان؛ غیر از شیعیان تو از اهل بصره و حجاز.
همچنین سلیمان در آخرین لحظه‌ها برای تصمیم نهایی در پیوستن به امام حسین (ع) تردید و تعلل کرد و فرصت ناب این همراهی را از دست داد. بعد از حادثه کربلا در سال 65 هجری قمری، قیام توابین کرد و به شهادت رسید.
سلیمان بن صرد از خواص تاریخ اسلام بود، اما به وقتش عمل نمی کرد، چنانکه در فتنه سال 1388 خیلی از نخبگان و خواص دچار فتنه و یا سردرگمی شدند و راه و مسیرشان از مسیر اصلی انقلاب اسلامی جدا شد، این افراد گمراه ریزش کردند با دشمنان قسم خورده ایران هم دست و هم فکر شدند در حال اردو کشی در خیابانها بودند از طرفی حدود 13 میلیون نفر به آقای موسوی رأی دادند، اغلبشان نمی دانستند چه خبر است؟! اگر می دانستند بنای این را نمی گذاشتند که در خیابان بریزند البته دشمن در سالهای اخیر شبیه جریان فتنه را در سوریه و عراق را اندازی کرد و توانست ضربه سنگینی را بر پیکره این کشورها وارد کند.
اگر 9 دی رخ نمی‌داد و مردم با حضور به موقع خود جلوی آنها را نمی گرفتند، این فتنه در دراز مدت معلوم نبود به کجا می رسید، حماسۀ 9 دی روز غدیر انقلاب اسلامی بود، و صفحه زرین دیگری از کتاب انقلاب اسلامی ایران بود.
یکی از شعارهای تاریخی ملّت به خشم آمده ایران از فتنه گران و فتنه آفرینان و ساکتین فتنه عبارت بود از « خواص بی بصیرت ؛ مایه ننگ ملّت»، که عمده ی خواسته مردم در همین شعار همگانی خلاصه می شد. برخی از این خواص بنای سکوت را از همان ابتدای شکل گیری فتنه را گذاشته بودند، برخی از آنها به دام فتنه گران افتادند و تنها عده ای که از همان ابتدا می دانستند که این مسیر فتنه گران باطل است راه خود را جدا کردند.
از صدر اسلام همواره افراد بی بصیرت زیادی بوده اند که مسیر اصلی اسلام را گم کرده اند، این افراد که عمده آنها از خواص بوده اند ضربات سنگینی به پیکر اسلام زده اند، اگر این خواص سکوت نمی کردند و مواضع خود را در همان ابتدا اعلام می کردند قطعا چه در صدر اسلام و چه در قضایای اخیر مثل سال 88 آن همه خسارت وارد نشد، البته بصیرت مردم جلوی این خواص بی بصیرت را همیشه گرفته است.
پس باید برای شناخت راه حق و حقیقت از راه باطل و گمراهی، باید شناخت کامل و کافی نیز نسبت به باطل داشته باشیم و این با بصیرت ممکن خواهد بود.
انتهای پیام/8306 https://www.asrehamoon.ir/vdceeo8o.jh87xi9bbj.html

منبع : دلگان پرس