از آنجایی که آموزش و پرورش در تشویق دانش آموزان به سوی سبک زندگی اسلامی نقش کلیدی دارد ابتدا باید پرورش و تربیت مدنظر گرفته شود و در الویت دوم به آموزش نیز توجه شود تا گام بلندی در انسان سازی برداشته شود.
به گزارش عصر هامون، امروزه آموزش و پرورش بنا به ضرورت تغییرات اجتماعی یکی از سازمانهای پیچیده و بزرگ اجتماعی در هر کشوری محسوب میشود و با رشد و توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی پیوندی ناگسستنی دارد و به تدریج از یک حالت ساده ابتدایی به یک حالت پیچیده درآمده است.
ثمربخشی آموزش و پرورش از یکسو تبدیل کردن انسانهای مستعد به انسانهای سالم، بالنده، متعادل و رشد یافته است و از سوی دیگر تأمین کننده نیازهای نیروی انسانی جامعه در بخشهای متفاوت فرهنگی و اجتماعی می باشد.(۱)
آموزش و پرورش نباید تنها به آموزش و آموختن تاکید کند بلکه باید بیشتر توجه به پرورش اخلاق دانش آموزان باشد و اگر در مدارس روش های کنترل خشم وامانت داری آموزش داده شود خیلی از مشکلات در جامعه برطرف می شود(۲)
اگر در مدرسه به دانشآموزان اعتدالگرایی، حق باوری، خردورزی و عقلانیت را آموزش نداده باشند و تمرین نکرده باشند، قطعاً در آینده در جامعه دچار مشکل خواهند داشت.
هر مسئولی باید اول معلم باشد، اگر میخواهیم مفهوم اعتدال و تدبیر را به واقع در کشور نهادینه کنیم باید از طریق معلمان و در مدارس باشد.
باید در مدارس به فرزندانمان یاد دهیم که چگونه با اختلاف سلیقه دور هم جمع شوند و براساس خرد جمعی عمل کنند.
حال باید دیدچرا در آموزش و پرورش به بخش پرورش کمتر توجه میشود؟ بیانات مقام معظم رهبری در مورد آموزش و پرورش نشان از اهمیت این موضوع در زندگی انسان دارد. در واقع با تفاوت و تمایزی که بین انسان و حیوان قائل هستیم، همین است که انسان موجودی تربیتپذیر و در یک حد عمیق نامتناهی میتواند به تربیت، رشد و تعالی خود بپردازد یا به گونهای منفی تربیت شود. بنابراین این بحث حاکی از اهمیت جایگاه تربیت در حیات انسانها و تمایز بین انسان و حیوان است و نقشی که تربیت مثبت و مطلوب انسان در عرصههای مختلف سیاسی و اقتصادی دارد. در واقع، وقتی تربیت در جهتگیری سیاسی و اقتصادی جامعه بسیار تأثیر دارد، باید با جدیت دنبال شود.
بالطبع اولین نهاد تأثیرگذار خانواده است. در حقیقت، خانواده عمیقترین و بیشترین تأثیر را در جهتگیری تربیتی افراد در جامعه دارد. بعد از خانواده، بلافاصله به نهاد آموزش و پرورش خواهیم رسید و نقشی که آموزش و پرورش هر کشوری دارد باید مورد توجه قرار گیرد. از آغاز پیروزی انقلاب در کشور، آموزش و پرورش سعی فراوانی داشته است تا بتواند نقش تربیتی خود را به خوبی ایفا کند. منتها عمق و گستردگی مقولهی تربیت به گونهای است که هر مقداری هم در این زمینه تلاش و برنامهریزی شود، باز جای کار بیشتری وجود دارد.
در دولتهای نهم و دهم، با هدایت و رهنمودهای مقام معظم رهبری، بحث سند تحول بنیادین رسمیت گرفت که البته این امر نتیجهی تلاش جدی چهرههای فرهیختهی دانشگاهی، حوزوی و چهرههای متعهد آموزش و پرورش بوده است. کاستیهایی هم که ما در عرصهی آموزش و پرورش تا امروز داشتهایم بخشی از آن به خود آموزش و پرورش مربوط میشود، بخش دیگر به حمایتها و وظایفی که نهادهای مرتبط با آموزش و پرورش باید نسبت به آن توجه بیشتر میکردند برمیگردد.
حال آقای وزیر به نظر شما پرورش نیز به انداه آموزش اهمیت دارد؟