ایران فریب خورده ای بزرگ یا مدیری ماهر؟

به گزارش سرویس اجتماعی عصرهامون به نقل از پایگاه خبری، تحلیلی سنت نیوز؛ در پی واقعه دستگیری نظامیان آمریکایی در خلیج فارس توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وقایعی قابل تاملی رخ داد که طعم تلخی و شیرینی را یکجا بکام ملت شریف جمهوری اسلامی ایران نشاند که شیرینیش به تلخی آن می‌چربد.

اما با بازنگری به این رویداد تاریخی در این برهه زمانی به اذعان جامعه جهانی شجاعت، دلاوری و اقتدار سپاه پاسداران به عنوان عنصری بدون ابهام و خدشه در این ماجرا نقش آفرینی کرده است؛ تا اینجای ماجرا شیرین کامی و خرسندی ملت ایران را به همراه دارد؛ اما نکات حائز اهمیت دیگری نیز در این بین موجود است که جلب توجه می نماید و از جمله آن می توان به برخورد متضاد مقامات آمریکایی با این اشاره کرد.

وزیر خارجه آمریکا: از مسؤولان ایرانی به خاطر حل و فصل کارآمد این مسأله تشکر می کنم

جان کری: در اولین واکنش به بازگشت تفنگداران بازداشت شده این کشور در ایران، از «مقامات ایرانی» برای همکاری در حل سریع این موضوع تشکر کرد.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا  :دیدن فیلم ملوانان دستگیر شده برایم سخت است

جان کربی: دیدن این ویدئو برایم سخت بود؛ کسی دوست ندارد ملوانان آمریکایی را در این حالت ببیند. در ویدئویی که توسط خبرگزاری صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران منتشر شد، دیده می‌شود که تفنگداران دریایی آمریکا پس از محاصره توسط گشتی‌های سپاه پاسداران، زانو زده و دست‌های خود را به نشانه تسلیم و برای پرهیز از حرکات تحریک‌آمیز که می‌توانست سلامت آنها را در معرض خطر جدی قرار دهد، پشت سر گذاشته‌اند.

معاون رئیس جمهوری آمریکا: هیچ‌کس به دنبال عذرخواهی نبود

جو بایدن، معاون رئیس جمهوری آمریکا اعلام کرد: ایران در ماجرای قایق‌های جنگی نه خواهان عذرخواهی شد و نه از آن عذرخواهی انجام شد.

وی در ادامه افزود: زمانی که شما در مورد قایق‌ها به مشکل بر می‌خورید، آیا به خاطر وجود مشکل در قایق‌ها معذرت‌خواهی می‌کنید؟ نه. و هیچ‌کس به دنبال عذرخواهی نبود. این یک اقدام استاندارد در عرصه دریانوردی است.

معاون رئیس‌جمهوری آمریکا توضیح داد که ایرانی‌ها این دو قایق را گرفتند – همان‌گونه را که ما قایق‌های ایرانی که نیازمند کمک بوده‌اند، گرفته‌ایم.

وی افزود که ایرانی‌ها پس از آن به این تشخیص رسیدند که آن‌ها در تنگنا قرار گرفته‌اند و گفتند که آن‌ها را آزاد خواهند کرد، و آن‌ها را آزاد کردند – همچون همه دولت‌های معمولی دیگری که عمل می‌کنند.

اما با گذشت چند روز از این واقعه غرور آفرین واقعه ای دیگر چشم های جهانیان را به رابطه بین ایران و آمریکا دوخت و سبب شد تا پارادکس ایدئولوژیکی برای ملت های جهان به وقوع بپیوندد که عبارتست از اینکه اگر آمریکا حق است چرا ایران سربازانش را به اسارت می گیرد؟ و اگر ایران حق است چرا آمریکا به بهانه های مختلف از جمله مسئله موشکی تحریمش می کند؟ و اگر آمریکا راست می گوید چرا جامعه جهانی با ایران وارد جنگ نمی شوند؟ و اگر ایران راست میگ وید چرا آمریکا نظارت های 8 تا 25 ساله برای صحت گفتارش میخواهد؟ و ده ها سوال و چالش دیگر که ذهن جامعه جهانی و خصوصا هواداران ایران را درگیر می کند؛ زیرا ایران در عرصه کنونی یک ضربه میزند و یک بوسه می چیند که حیران کننده است.

 حیرت اصلی جامعه جهانی از این است که چطور می شود در ایران رئیس جمهور دم از رابطه با آمریکا می زند و مردم ایران شعار مرگ بر آمریکا در تمام مناسبت های ملی مذهبی و حتی بعد از تمام شدن اصلی ترین فریضه دینیشان یعنی نماز سر می دهند.

دولت مردان ایرانی با دیپلمات های آمریکایی قدم میزنند و سلفی می گیرند و نیروهای نظامی این کشور سربازان آمریکایی را به حقارت می کشند و به همین جهت از سوی رهبر عالی ایران مورد تقدیر واقع شده و نشان فتح می گیرند.

سوال اصلی که ذهن مخاطبین جهانی را به خود مشغول می کند اینست که آیا ایران  فریب خورده ای بزرگ است یا مدیری ماهر؟