تاریخ انتشار :سه شنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۱۷:۲۹
مدتی پیش به همت جمعی از جوانان سیستانی طی برنامه های تلویزیونی راز و ثریا قسمت کوچکی از مشکلات مردم سیستان ...
آقای روحانی در بستر هامون آب نیست، سرآب است!
آقای روحانی در بستر هامون آب نیست، سرآب است!
به گزارش عصرهامون به نقل از خبر نیمروز، مدتی پیش به همت جمعی از جوانان سیستانی طی برنامه های تلویزیونی راز و ثریا قسمت کوچکی از مشکلات مردم سیستان در دست و پنچه نرم کردن ۱۵ ساله با خشکسالی به تصویر کشیده شد و در کشور حرکتی نو برای احیای هامون کلید خورد که منجر به حضور گروههای متعددی از مسئولین کشوری و بین المللی در بستر دریاچه هامون و همدردی با مردم سیستان شد. بی شک این برنامه ها و بازدیدها در کنار فعالیت مداوم و گسترده گروهی از فعالین شبکه های اجتماعی و مجازی در رساندن پیام کمک خواهی مردم بسیار موثر بوده و نشان داده برای تاثیرگذاری عمیقتر نیاز به برنامه ریزی بیشتر در این حوزه هاست است.
در حال حاضر تصویری که در ذهن مسئولین عالی کشور از سیستان نقش بسته است خشکسالی و کمبود آب است و انتظار دارند هنگام سفر به سیستان با خشکی رودخانه ها و مزارع مواجه شوند اما به لطف خدا و دعای مردم طی حدود یک ماه اخیر با جاری شدن سیلاب از سوی کشور افغانستان که ناشی از پر شدن سدهای احداث شده در مسیر رود هیرمند و سر ریز شدن و عدم کنترل آبهای مازاد سد از آنسوی مرز است، رودخانه های سیستان پس از سالها کمی از عطش شان کاسته و بخشی از هامون هم توانست تنی به آب بزند اما بی شک مدتی دیگر پس از اتمام سرریز آب سدها دوباره خشکی خیره کننده اند به سیستان باز خواهد گشت و می توان همان چهره خشکسالی و کمبود آبی که در ذهن مسئولین نقش بسته است را باردیگر نظاره کرد.
مردم سیستان انتظار داشتند رئیس جمهورشان را در زمان مشکلات ناشی از کمبود آب که البته هنوز هم با همان شدت قبل ادامه دارد ببینند اما قسمت این است که همزمان با سفر دکتر روحانی چهره منطقه سیستان کمی جلوه شادابی و نشاط به خود بگیرد اما چگونه چهره واقعی سیستان را که امروز موقتا دگرگون شده است را به رئیس جمهور نشان دهیم و بگوییم که مدتی دیگر که ورود آب از افغانستان قطع شد به جای آب فقط سرآب خواهید دید.
بی شک مسئولین و مردمی که در کنار دکتر روحانی قرار دارند شروع به شناسندن چهره واقعی سیستان که تا یک ماه پیش هم قابل روئیت بود می کنند اما چهره خشکیده سیستان کجا و این چهره پر آب کجا. آیا دیگر صف کشیدن پیران و جوانان و کودکان سیستانی و به دست گرفتن نوشته که روی آن حک شده” هامون را دریابید” برای کسی که از کیلومترها دورتر آمده و انتظار خشک بودن همه چیز را دارد معنا دار است.
اما چگونه به رئیس جمهور خود بگوییم که هامون تشنه است و با این آبهای موقتی حالا حالا نه خود را سیر می کند و نه مردم را و نشان دهیم که سیستانی که در سالهای جنگ افغانستان میزبان مردم افغان بود و امروز هم مرز سیستان برای آبادانی افغانستان از چیزی دریغ نمی کند و نکرده است زیر بد قولی همان افغان ها کمر خم کرده است و به این زودی ها قد علم نمی کند، امروز تنها سخن هامون مطالبه حق خود است که غصب شده است تا هامون و هامونیان را از نفس اندازد. مردم سیستان به رسم مهمان نوازی در صورت حضور رئیس جمهور کشورشان آداب استقبال را به بهترین نحو به جای خواهند آورد اما انتظار دارند مسئولین کشوری و محلی دلخوش به آب رود هیرمند که همیشه بی وفا بوده نباشند و مثل ۱۵ سال اخیر که خبری جز فراموشی مسئولین برای احیای هامون و نجات مردم سیستان نبوده با خیال راحت از کنار مشکلات سیستان عبور نکنند و عمق بحران سیستان را درک کنند. بی شک آبی که امروز در رگ های سیستانی جاریست از سرآب هم برای مردم سیستان خطرناکتر است زیرا منطقه را بیشتر به عقب میراند پس بهتر از در کنار نوشته هایی که همیشه در زمان استقبال از مسئولین به دست میگیریم این یک جمله راهم با خطی درشت بنگاریم ” در بستر هامون آب نیست، سرآب است!”
م.میری
انتهای پیام/9031 https://www.asrehamoon.ir/vdcenw8n.jh8zwi9bbj.html
نام شما
آدرس ايميل شما