محمدعلی ابراهیمی گفت: گردشگری ادبی، زمینه ساز اقتصاد مقاومتی است و می تواند مسیر رشد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مردمان سیستان و بلوچستان و توسعه پایدار این دیار را فراهم کند.
محمدعلی ابراهیمی، کارشناس مردم شناسی و پژوهشگر میراث فرهنگی در گفت و گو با خبرنگار عصرهامون بیان کرد: شاهنامه یکی از برجستهترین آثار ادبی ایران محسوب میشود که در کنار دیگر قابلیت های این حوزه فرصتهای بسیاری را در زمینه گردشگری ادبی پیش روی ما قرار میدهد.
وی ادامه داد: این قابلیتها را میتوان در سه بُعد مورد بررسی قرار داد که علاقهمندان به ادبیات فارسی و بزرگان این عرصه وآثارشان، برگزاری رویدادهای فرهنگی با محوریت جشنواره ادبی، بزرگداشت فردوسی، شاهنامه و رویدادها و جاذبههای برگرفته از متن شاهنامه و ادبیات دستهبندی کرد.
پژوهشگر میراث فرهنگی اظهار کرد: درواقع میتوان بر مبنای این سه بعد، به جذب گردشگر ادبی با محور فردوسی و شاهنامه و سایر ادیبان در مقیاس ملی و بینالمللی پرداخت.
ابراهیمی اظهار کرد: در بعد اول که مرتبط با علاقهمندان به ادبیات فارسی است، فردوسی و شاهنامه یکی از پایههای ادبیات فارسی محسوب می شوند و شاهنامه اصیلترین متن در پاسداشت این علم در کنار سایر آثار ادبی است.
وی ادامه داد: به همین علت علاقهمندان بسیاری خواهان بازدید از مکان ها و محیط هایی هستند که سرایش شاهنامه و دیگر منابع در آن صورت پذیرفته است.
کارشناس مردم شناسی گفت: این ادبیات فارسی در سراسر نقاط جهان زندگی میکنند و جذب این دسته نیازمند بسترسازی لازم برای تشکیل تورهای گردشگری ادبی و سفر علاقه مندان بوده تا از هر نقطه از جهان به راحتی به سیستان و بلوچستان سفر کنند.
ابراهیمی بیان کرد: بعد دوم، برگزاری جشنوارههای ادبی مرتبط با فردوسی و شخصیت های شاهنامه و دیگر ادیبان و شاعران همچون مراسم بزرگداشت زادروز این شاعر حماسهسرای ایران است که هر سال برگزار میشود تا ضمن گستره حوزه نفوذ داخلی، حوزه نفوذ خارجی نیز گسترش یابد.
وی اظهار کرد: بعد سوم، فراهم آوردن قابلیتهای گردشگری ادبی بر مبنای شاهنامه و دیگر آثار شاخص است، از شاهنامهخوانی و نقالی گرفته تا مسیرهای یادشده در شاهنامه و بازسازی داستانهای ادبی، همگی جزو قابلیتهایی است که میتوان بر مبنای آن گردشگری ادبی را جذب کرد.
پارک شاهنامه و شهرک های داستانی؛ راهگشای بازسازی ادبیات فردوسی
پژوهشگر میراث فرهنگی ادامه داد: بازسازی ادبیات فردوسی در قالب ساخت موزههای مشاهیر و موزه شاهنامه و شهرکهای خاص با عناوینی همچون شهرک داستانی اساطیر سیستان و بلوچستان یا پارک شاهنامه میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
ابراهیمی عنوان کرد: در این شهرک میتوان برای هفت خان شاهنامه فردوسی، ایدهپردازی و مکانی با عنوان گردشگری ادبی شاهنامه راهاندازی کرد.
وی اظهار کرد: فرض کنید اگر در سیستان و بلوچستان که آن را محل تولد رستم و محل بسیاری از اتفاقات شاهنامه میدانیم، موزهای به نام "موزه شاهنامه" بسازیم و در آن، برخی از داستانهای شاهنامه را به روشهای کارآمد و روزآمد روایت و تصویر و مجسمه بعضی از شخصیتهای شاهنامه را طراحی و اجرا کنیم نتیجه این کار، در وهله نخست، گردشگران را به بخش دیگری از ایران که امروز کمتر مورد توجه گردشگران قرار میگیرد، هدایت و ادبیات حماسی سرزمینمان را به گردشگران معرفی می کند.
گردشگری ادبی؛ زمینه سازی برای اقتصاد مقاومتی و توسعه پایدار سیستان و بلوچستان
کارشناس مردم شناسی گفت: همچنین در این میان، ارج زبان فارسی و فردوسی هم بیشتر میشود، گردشگری ادبی نه یک تفنن غیرضروری، بلکه بستری برای بازیابی هویت تاریخی است تا در عصر جهانی سازی فرهنگ و اقتصاد و در زمینه اقتصاد مقاومتی، بتوانیم جایگاه واقعی خود را تعریف کنیم.
ابراهیمی اظهار کرد: همانگونه که در منابع آمده شاهنامه، شناسنامه همه ایرانیان است و فردوسی در بسیاری از داستان های خود از سیستان و بلوچستان یاد می کند، ادب، فرهنگ و هنر از دیرباز جایگاه سترگی در بین مردمام این دیار داشته و زندگی آن ها با اسطوره، حماسه، شعر و ادب و موسیقی عجین شده است.
وی بیان کرد: شاعران و ادیبان بزرگی در این خطه زندگی و آثار گرانبهایی خلق کردند و ادبیات گرانسنگی در فرهنگ عامه این مرزوبوم به وجود آوردند که آشنایی و دیدن آن برای هر گردشگری خاطره انگیز و آموزنده است.
پژوهشگر میراث فرهنگی افزود: با توجه بیشتر به رونق گردشگری به خصوص گردشگری ادبی می توان بهره وافر از این قابلیت ارزشمند را در مسیر رشد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مردمان این دیار و توسعه پایدار سیستان و بلوچستان برداریم.