«معلولیت، محدودیت نیست»؛ قبول کردن این جمله شاید برای افرادی که خودشان به نوعی با ناتوانی جسمانی روبهرو هستند و به دلیل فراهم نبودن شرایط و محیط مناسب اجتماعی با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم میکنند کمی مشکل باشد.
به گزارش سرویس چندرسانه ای عصرهامون به نقل از فارس؛ «معلولیت، محدودیت نیست»؛ قبول کردن این جمله شاید برای افرادی که خودشان به نوعی با ناتوانی جسمانی روبهرو هستند و به دلیل فراهم نبودن شرایط و محیط مناسب اجتماعی با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم میکنند کمی مشکل باشد.
عباس دیانی اصل، قهرمان اسبق پارالمپیک آسیایی گوانجو در رشته دو ومیدانی که به صورت مادرزادی دارای معلولیت قطع دست از زیر آرنج می باشد اتفاقاً از محدودیتها استقبال میکند و معتقد است که «یکسری محدودیتها باعث میشود افرادی مثل ما کارهایی انجام دهند که هزارتا آدم سالم هم نتوانند!» دیانی که اکنون ۳۳ساله است، سالها پیش در اوج آمادگی جسمانی و در سن ۲۵ سالگی زمانی که برای پارالمپیک لندن آماده میشد، به دلیل آسیبدیدگی و پاره شدن ماهیچه همسترینگ از همراهی تیم ملی بازماند، اما این پایان کار او نبود. او در رشته تربیتبدنی تا مقطع کارشناسی ارشد تحصیل کرد و از دو سال قبل با همراهی همسرش زهره فقیهی از ورزشکاران رشته دو و میدانی، اولین باشگاه ورزشی تخصصی معلولان را با نام مهرآئین در تهران تاسیس کرد. در این باشگاه آمادگی جسمانی ویژه معلولان و توانیابان و افرادی با شرایط خاص را آموزش می دهد. باشگاه مهرآیین این روزها خانه دوم بچههای معلول شده و عباس دیانی و زهره فقیهی در کنار ورزش، با ایده های متفاوتی که دارند زندگی را به کودکان و نوجوانان تحت آموزش خود تعلیم می دهند.