سطل های زباله ای که منبع اشتغال جوانان شدند

فقر در جهان امروزی به یک معضل بزرگ برای دولت ها تبدیل شده است ، پدیده ای که مبارزه با آن یکی از ارکان و الویت های اصلی و هدفمند دولتها را تشکیل می دهد این معضل تا جایی در جامعه ریشه کرده که یکی از اهداف انتخاباتی هر دولت را مبارزه و ریشه کنی با پدیده فقر را تشکیل می دهد.
استان سیستان و بلوچستان یکی از استان های محروم و فقیر ایران به شمار می رود که افراد بسیاری با توجه به مشکلات اجتماعی که دارند خواسته و یا ناخواسته به این پدیده دچار شده اند و امروز برای امرار معاش و ادامه زندگی دست به دامان خیابان ها برای  تکدی گری و یا جمع آوری ضایعات شده اند.

به گفته یکی از شهروندان جنوبی استان ، دولت تنها برای افراد معتاد و سابقه دار محوطه ای با دیوار بلوکی احداث کرده است تا این افراد از فضای شهری به دور مانند و وارد خیابان های  شهر برای تکدی گری و یا جمع آوری ضایعاتی همانند قوطی های پلاستیکی و کارتن های خالی نشوند.
تکدی گری یکی از پدیده های شرم آور است که در چهار سال اخیر رشد قابل توجهی داشته، نکته جالب در این پدیده مشاهده جوانان و افراد کم سن و سال است که برای امرار معاش و یا برای تهیه مواد دست به دامان این پدیده می شوند.
اعتیاد مهم ترین عامل افزایش تکدی گری در استان سیستان و بلوچستان است، پدیده ای که سالهاست مبارزه با آن برای دوبت تدبیر به یک آرزو تبدیل شده است و یا دست کم تنها به چند جمله در رسانه ها برای مبارزه با آن بسنده کرده اند.

جمع آوری کارتن و ضایعات شغل اصلی برخی از معتاد های خیابانی است، کارتن هایی که با مبلغ بسیار محدودی از آنها خریداری می شود و در ازای آن پول نا چیزی به این افراد می دهند.
شاید در فضای مجازی و رسانه ها شنیده باشید که پدیده ای جدیدی در تهران به نام گور خوابی شکل گرفته است، پدیده ای که مطمعناً در فصل زمستان و در جهت فرار از سرمای هوا شکل گرفته است، این معضل سر و صدای بسیاری در رسانه های داخلی و خارجی ایجاد نمود تا سرانجام گورخواب ها جمع آوری شدند.
باید گفت که گور خوابی پدیده ای است که سال ها قبل در سیستان به وجود آمد که بدون سر و صدا و بدون هیچ دلسوزی از سوی مقامات دولتی این معضل را سر پوشاندند.
سرهای خمیده در سطل های آشغال، تصویری است که همه ی سیستانی ها آن را بارها مشاهده کرده اند، این معضل در نیمه های شب بیشتر دیده می شود، تصویر پایین یکی از افرادی است که به جمع آوری کارتن مشغول است که ناخداگاه به دلیل کنجکاوی به او نزدیک شدم و دلیل جمع آوری کارتن های خالی را از وی جویا شدم.

او که نمی خواست نام و تصویرش فاش شود گفت: کارتن ها را پس از جمع آوری به منزلی در پایین شهر برده و در آنجا به فروش میرسانیم.
وی می گفت: گرچه پول محدودی بابت این کار می دهند اما به ناچار برای تهیه آب و غذا به این کار مشغول هستیم.
او همچنین عنوان داشت: خریدار می داند فرد دیگر نیست که کارتن ها را از ما  خریداری کند به همین دلیل قیمت بسیار پایینی به ما می دهد، افراد بسیاری هستند که به خاطر همین مبلغ نیز بارها با هم به نزاع پرداخته اند.
چهره خسته این زن قادر به پاسخگویی سوالات دیگر من نبود به همین دلیل نیز از ادامه سوالات خودداری کردم، می دانست که دردهایش گفتن ندارند و هیچ راهی برای بهبود آنها پیدا نخواهد کرد، سخن کوتاه نمودم و از آن سطل آشغال دور شدم.
میتوانست آن اندازه که پایتخت مورد توجه رئیس جمهور قرار دارد که برای پدیده گور خوابی ابراز نگرانی می کند برای جوانان خطه سیستان نیز یکی از دولتی ها ابراز نگرانی و یا فکری برای اشتغال آنان می کرد تا اینگونه دردهای سیستان نا آرام نمانند.
انتهای پیام/