امروزه جهان اسلام به یک وحدت سیاسی، علمی، حقوقی و نظامی نیاز دارد/ باید سیاست خارجه دولت یازدهم به چالش کشیده شود

 به گزارش سرویس اجتماعی عصرهامون به نقل از مطالبه گر، همایش «وحدت در سایه منافع انقلاب» شب گذشته در مسجد جامع زاهدان برگزار شد. در این همایش که با حضور گسترده مردم زاهدان برگزار شده بود حجت‌الاسلام دکتر رهدار به عنوان مهمان ویژه این برنامه مسئله وحدت در جهان اسلام، کشور و منطقه را مورد بررسی قرار داد.

مشروح سخنان ایشان به شرح ذیل است:

در ابتدا باید گفت که بحث وحدت باید در سه سطح اسلام، ملی و منطقه‌ای مورد بررسی قرار گیرد. اولین مسئله‌ای که باید به آن پرداخته شود بررسی وحدت در سطح کشورهای اسلامی است. یکی از مسائلی که باید به عنوان مسئله وحدت در میان مسلمانان مطرح شود مسئله آزادی فلسطین می‌باشد. همانگونه که حضرت امام(ره) فرمودند: دفاع از فلسطین دفاع از اسلام است و ما هیچگاه در دفاع از فلسطین کوتاه نخواهیم آمد؛ این مسئله باید به عنوان یک محور برای وحدت بین مسلمانان مطرح شود؛ اما کشورهای اسلامی تا زمانی که اسرائیل را به رسمیت بشناسند منطقا نمی‌توانند بر علیه آن اقدامی را انجام دهند.

امروزه برای رسیدن به وحدت در میان مسلمانان باید مسئله اسرائیل و نابودی این رژیم برای همه حل شود. کشورهایی که اسرائیل را به رسمیت می‌شناسند و با آنها رابطه دارند نمی‌‍توانند از فلسطین حمایت کنند بلکه مدام دروغ می‌گویند که از فلسطین حمایت می‌کنند.

کشورهای اسلامی به خصوص عربستان که ام‌القرای جهان اسلام به حساب می‌آید نمی‌تواند نقشی را برای اتحاد بین مسلمانان ایفا کند زیرا خود را متحد غرب معرفی می‌کند همانگونه که اکنون می‌بینید هنوز کفن پادشاه پیشین خشک نشده پادشاه جدید با رئیس جمهور آمریکا دیدار می‌کند.

ما پس از پیروزی انقلاب اسلامی اعلام کردیم که نهضت ما حسینی است و به دنبال پیروی از غربی‌ها نیستیم اما متاسفانه امروزه کشورهای اسلامی گمان می‌کنند که باید در عینیت غرب باشند تا به پیشرفت برسند و تا زمانی که نتوانند شعار «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر غرب» سر دهند نمی‌تواند با آنها تقابل کنند؛ این به این معنا نیست که ما جنگ طلبیم و خواهان صلح نیستیم اما اعلام می‌کنیم که ما غیر از غرب هستیم و به دنبال پیشبرد تمدن اسلامی هستیم و این شعار در واقع نزاع بین اسلام و غیر اسلام است.

شاید اکنون این شبهه بوجود آید که ما خودمان با غرب در رابطه هستیم. در جواب این شبهه باید گفت که همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند ما با غرب تعامل می‌کنیم اما بر پایه عزت، شرافت و مصلحت خودمان که در همین راستا باید سیاست خارجه دولت یازدهم به چالش کشیده شود؛ زیرا زمانی‌که وزیر خارجه ما با همتای آمریکایی خود که نقطه سقل استکبار جهانی است قدم می‌زند این مسئله قابل تفهیم نخواهد بود؛ آیا دیپلماسی این دولت بر پایه عزت، شرف و مصلحت است؟

مسئله مهمی که باید در نظر گرفته شود این است که امروزه در کتاب‌های غربی‌ها که در مورد اسلام نوشته می‌شود سراسیمگی و اضطراب به وضوح مشاهده می‌شود؛ در حالی که تا ۳۰ سال پیش این مدل کتاب‌ها با آرامش خاص و با گزارش‌هایی زمان‌بر نوشته می‌شده است. علت این سراسیمگی و اضطراب به دلیل غروبی است که در غرب آغاز شده است؛ هرچه دنیای غرب بیشتر به بن بست خود نزدیک می‌شود در عوض دنیای اسلام مسئله بازگشت به اسلام را با قوت بیشتری مطرح می‌کند.

امروزه مسئله امید در اسلام بیش از گذشته در دنیا مطرح شده است و این برای سردمداران غربی موجب بوجود آمدن هراس و وحشت شده است که به همین خاطر مسئله اسلام هراسی را در دنیا پیگیری کرده و به دنبال تخریب چهره اسلام در دنیا هستند.

مسئله دیگری که در تقابل اسلام و غرب مطرح می‌شود مسئله تروریسم است که نسخ‌شناسی تروریسم مهم‎ترین مسئله در این خصوص می‌باشد زیرا تروریسم تنها بمب‌گذاری و این قبیل اقدامات نیست و حتی اقدام در اهانت به مقدسات یک جامعه نیز به عنوان تروریسم مطرح می‌شود.

امروزه سردمداران غربی که خود به دنبال اسلام‌هراسی هستند تروریسم را به گردن مسلمانان می‌اندازند در حالی که خودشان با جنگ‌افروزی‌های گسترده در طول تاریخ موجب کشته شدن صدها هزار نفر از مسلمانان شده‌اند. مسئله تروریسم کاملا برای غرب است اما چوبش را ما مسلمانان می‌خوریم، آنها برنامه‌ریزی می‌کنند و می‌‌کشند اما تاوانش را ما می‌دهیم و تنها راه‌کار مقابله با این موضوع اتحاد میان مسلمانان است.

یکی از فرصت‌های بزرگی که در تشکیل وحدت میان مسلمانان تاثیر به سزایی دارد مسئله حج و بهره‌گیری از این ظرفیت بزرگ بین‌المللی است. حج نباید تنها در اختیار جریان حاکم بر عربستان باشد بلکه باید سبب وحدت میان مسلمانان شود.

یکی دیگر از ظرفیت‌های جهان اسلام در شکل‌گیری وحدت، مراکز علمی مانند مدرسه فیضیه قم و دانشگاه الازهر است که متاسفانه به دلیل مسائل سیاسی که در کشورهای مختلف وجود دارد امکان تبادل نظر و بیان مسائل مختلف علمی در میان متفکران مسلمان وجود ندارد. متاسفانه ظرفیت‌های علمی جهان اسلام به دلیل مشکلات سیاسی که در کشورهای اسلامی وجود دارد فقیر مانده و توان ارتباط بین علمای جهان اسلام وجود ندارد.

یکی دیگر از ظرفیت‌های جهان اسلام در ایجاد وحدت، استفاده از ظرفیت‌های حقوقی موجود در میان مسلمانان است. حدود ۲۰ سال پیش یک منشور حقوق بشر در جهان اسلام نوشته شده است که هیچ‌کس اکنون از آن اطلاعی ندارد و این ظرفیت بزرگ بی بهره مانده است. در این منشور بزرگ مسائل حقوقی احتمالی در میان اقلیت‌های موجود در اسلام مورد بررسی قرار گرفته شده است.

یکی دیگر از ظرفیت‌های موجود در جهان اسلام برای ایجاد وحدت استفاده از توان نظامی در دفاع از اسلام است. چرا نباید یک ارتش همچون ناتو اما متشکل از همه کشورهای اسلامی برای دفاع از اسلام تشکیل شود؟

ما امروزه در جهان اسلام به یک وحدت سیاسی، علمی، حقوقی و نظامی نیاز داریم تا بتوانیم از اسلام دفاع کنیم. امروز اگر ابتکار در دست دشمنان اسلام است به خاطر عدم وحدت در میان مسلمانان است و تا زمانی که بحث وحدت کوچک شمرده شود این وحدت میسر نخواهد شد.

دومین سطحی که باید در مورد وحدت بررسی شود سطح ملی است. مهمترین عاملی که بحث وحدت در سطح ملی را تهدید می‌کند این است که سند وحدت ملی به جای آنکه در مقیاس کلان نظام نوشته شود در مقیاس دولت نوشته می‌شود که همین مسئله موجب سیاسی شدن بحث وحدت در کشور شده است. امروز وحدت در کشور نیازمند نوشته شدن سندی در سطح کلان ملی و فراتر از نگاه‌های سیاسی است.

وحدت صحنه عمل می‌خواهد و در کف میدان سنجیده می‌شود نه با شعار و صحبت‌های بیهوده پس باید همانند خانواده همیشه افراد در کنار یکدیگر قرار داشته باشند.

سطح آخری که در مورد وحدت مورد بررسی قرار می‌گیرد سطح منطقه‌ای و استانی است؛ تجربه استانی نشان داده است که در صحنه مواجهه هر زمان دنبال آن بودیم که صحنه را ببریم پایگاه را باخته‌ایم. مواجهه بر صحنه یعنی اینکه ممکن است یک اهل سنت ادعا کند به او ظلم شده است و واقعا به او ظلم شده باشد و تصمیم بگیرد که با استفاده از اسلحه انتقام بگیرد و شاید هم بتواند انتقام بگیرد اما در واقع او در این صحنه برده است ولی پایگاه خود را باخته و همگان درباره او جامعه آماری او بدترین تفکر را پیدا می‌کنند.

زمانی که مقیاس مواجهه بر سر صحنه باشد وحدت محکوم به شکست است و اهل سنت در استان باید تلاش کنند تا پایگاه خود را معقول جلوه دهند و نباید پایگاه اجتماعی خویش را فدای صحنه کنند و در دوگانه صحنه و پایگاه باید پایگاه را انتخاب کنند.

متاسفانه در استان سیستان و بلوچستان وحدت همیشه از صحنه سیاست پیگیری شده است و چون این وحدت پایبند به یک حزب خاص است نمی‌تواند عمق داشته باشد. بحث وحدت یک بحث فراملی و استراتژیک است پس نباید بستر آن توسط دولت و سیاسی فراهم شود زیرا این نوع وحدت با رفتن دولت از بین خواهد رفت.

آن چیزی که در استان باید برای ایجاد وحدت به کارگیری شود بحث ظرفیت‌های فرهنگی است که بهترین راه برای این مهم می‌باشد.
انتهای پیام/ 7250