باتوجهبه بارانهای سیلآسا در جنوب سیستان و بلوچستان به دلیل نبود اقدامات آبخیزداری ۶۰ درصد بارشها به دریا ریخته شد، نعمتی که در سو مدیریت بهراحتی از دست میرود.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری «عصرهامون»، دشتیاری یکی از مناطق سیلخیز در جنوب شرق کشور به شمار میرود و سیل اخیر که در اثر بارشهای سیلآسای چند روز گذشته به وقوع پیوست راه ارتباطی ۲۲ روستا را در این منطقه بست.
منطقهای که در بیشتر روزهای سال درگیر خشکسالی است از ۹ تا ۱۱ اسفندماه جاری در پنج میلیون هکتار از حوزه آبخیزداری آن ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیمتر باران بارید که با اقدامات ۱۰ درصدی آبخیزداری فقط پنج درصد از بارشها مدیریت شد.
۶۰ درصد بارشهای اخیر نوار ساحلی چابهار از چرخه منابع آبی این شهرستان خارج شده و به دریا ریخته شد، با اجرای ده درصد اقدامهای آبخیزداری در این منطقه تنها پنج درصد حجم بارشها به دست آمد.
به گفته راهداری، رئیس اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان چابهار این منطقه دارای ۲۵۰ عدد سازه است که این تعداد ۱۰ درصد توان عملیات آبخیزداری در سطح این حوزه است که ۲۵۰ میلیون مترمکعب آب را در سامانه بارشی اخیر در این سازهها استحصال شده است.
علاوه بر سازهها دگارها و هوتکها که یک روش سنتی آبخیزداری است در بارشهای اخیر پر آب شده است.
بر اساس مطالعات پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری در سیلابهای اخیر در نواز ساحلی سیستان و بلوچستان ۵ میلیارد مکعب آب توزیع شده است که از این میزان ۶۰ درصد به دلیل نبود اقدامات آبخیزداری هدررفته و وارد دریا شده است.
فعالیت سامانه بارشی در جنوب سیستان و بلوچستان با حجم قابلتوجه بارندگی که در کمتر از چند دقیقه جاریشدن روان آب و پرآب شدن رودخانههای فصلی را در پی دارد، فرصتی بینظیر برای ذخیرهسازی آب در این استان خشک است؛ اما متأسفانه بخش عمده این نزولات آسمانی هدر میرود.
به گفته کارشناسان حوزه آبخیزداری، در منطقه دشتیاری باتوجهبه نوع و فرسایشهای که وجود دارد نیازمند آبخیزداری است و لازم است بخش تحقیقات آبخیزداری تقویت شود تا فعالیتهای را در سطح منطقه گسترش داد.
بر اساس آمار مدیریت بحران سیستان و بلوچستان حدود ۴۰۰ روستا در نواحی ساحلی چابهار و منطقه دشتیاری در محاصره سیلاب بوده است.
علاوه بر سیلاب اسفند ۱۴۰۲، تابستان سال گذشته وقوع سیل ناشی از بارندگیهای سامانه مونسون در سیستان و بلوچستان، سیل دی ۱۳۹۸ در جنوب استان باعث هدررفت و سرازیرشدن میلیونها مترمکعب آب به سمت دریا شد که اگر مدیریت مهار آب در این منطقه بهدرستی انجام میشد، آب حاصل از این بارندگیها میتوانست علاوه بر آب کشاورزی و دامداری مقدار زیادی از آب شرب مردم جنوب سیستان و بلوچستان را تأمین کند.