مقامات استرالیا که در جستجو برای یافتن هواپیمای مالزیایی با دولت مالزی همکاری میکردند، از پایان عملیات جستجو در منطقه تجسس به وسعت 852 کیلومتر مربع و در 1610 کیلومتری شمال غربی بندر «پرت» استرالیا خبر داده و اعلام کردند، این منطقه را دیگر باید از فهرست مناطقی که احتمال میرود مقصد پرواز 370 مالزی باشد حذف کرد.
این در حالیست که در اوایل ماه آوریل پس از آنکه اعلام شد کشتی اقیانوس پیمای «اوشن شیلد» استرالیا موفق به دریافت پیام های جعبه سیاه هواپیما شدند، مقامات استرالیا این منطقه را محتمل ترین منطقه برای یافتن هواپیمای مالزیایی اعلام کرده بودند.
آنها به قدری مطمئن بودند که «تونی آبوت» نخست وزیر استرالیا با اطمینان اعلام کرد از محل جعبه سیاه هواپیما تنها با چند کیلومتر خطا فاصله داریم.
به گزارش پایگاه اینترنتی دیلی بیست، با این حال مقامات استرالیایی تا پنجشنبه گذشته ادعای مقامات نیروی دریایی آمریکا مبنی بر اینکه پیام های دریافتی مربوط به جعبه سیاه هواپیما نبودهاند را تایید نکردهاند، اما با این حال با اعلام رسمی استرالیا مبنی بر پایان عملیات جستجو در این منطقه میتوان گفت این کشور به طور ضمنی به این مساله اعتراف کرده است.
شبکه سی ان ان به نقل از «مایکل دین» قائم مقام مهندسی اقیانوس نیروی دریایی آمریکا اعلام کرد: قوی ترین فرضیه ما ازپیام های دریافتی این است که این پیام ها صداهای تولید شده از خودِ کشتی یا یک موقعیت یاب زیردریایی بوده که با پیام های جعبه سیاه هواپیما اشتباه شده است.
گستره منطقهای از اقیانوس هند که هنوز برای یافتن هواپیمای مالزیایی جستجو نشده بسیار وسیع است، بطوری که بیش از 59 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد.
این مسئله با توجه به امکانات موجود یعنی کشتی اقیانوس پیمای «اوشن شیلر»، زیر دریایی بدون سرنشین، دستگاه تشخیص پیام ها (پینگ دتکتور) و روبات زیر دریایی «باله آبی – 21» چالشهای فراوانی را برای عملیات جستجو ایجاد کرده است.
این مسئله همچنین این سوال را به ذهن متبادر میکند که چرا زودتر از اینها امکانات تجسسی مناسب برای یافتن هواپیمای مالزیایی بهکار گرفته نشد؟
دولت استرالیا هفته پیش اعلام کرد، مرحله بعدی عملیات جستجو ممکن است دو ماه ادامه یابد و در آن از شرکت های خصوصی دعوت به همکاری میکند.
این همان شیوه ای است که در سال 2009 برای یافتن بقایای پرواز 447 هواپیمای «ایرفرانس» در اقیانوس اطلس جنوبی به کار گرفته شد.